Tysk-Polsk ordbok »

der betyder på polska

TyskaPolska
befördern [beförderte; hat befördert] Verb

przesyłaćverb

przewozićverb
wioząc kogoś lub coś, dostarczać do miejsca przeznaczenia

befördern werden Verb

awansowaćverb
uzyskiwać / uzyskać wyższe stanowisko lub stopień

befördern | fahren Verb

wozićverb
przemieszczać coś przy pomocy jakiegoś pojazdu

die Beförderung [der Beförderung; die Beförderungen] Substantiv

awansnoun
powierzenie komuś lub objęcie wyższego stanowiska, nadanie lub otrzymanie wyższej godności

przewóznoun
transport, przewiezienie

Beförderungsfahrt Substantiv

przejażdżkanoun
krótka jazda, zwykle dla przyjemności, np. samochodem, konno

befriedigend [befriedigender; am befriedigendsten] Adverb

zadowalającoadverb
w sposób zadowalający

behindern [behinderte; hat behindert] Verb

wchodzić w paradę(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) przeszkadzać, wtrącać się
verb

zawadzaćverb
utrudniać przemieszczanie się

behindern | lahm legen Verb

tamowaćverb
utrudniać swobodny ruch (zwykle przemieszczanie) lub działanie

behindern | stören Verb

zakłócaćverb
naruszać ustalony porządek, równowagę

behindert Behinderter Substantiv

niepełnosprawnynoun
osoba niepełnosprawna (1.1)

behindert | verkrüppelt Adjektiv

kalekiadjective
obarczony kalectwem

der Behinderte [ein Behinderter; des/eines Behinderten; die Behinderten/zwei Behinderte] Substantiv

kalekanoun
kobieta dotknięta kalectwem

Behinderter Substantiv

imbecyl(potocznie, potoczny) (obraźliwie) głupek
noun

die Behinderung [der Behinderung; die Behinderungen] Verb

upośledzaćverb
doprowadzać do upośledzenia, naruszać sprawność funkcjonowania czegoś

upośledzaćverb
stawiać w gorszej sytuacji, utrudniać lub uniemożliwiać działanie czegoś

die Behinderung [der Behinderung; die Behinderungen] Substantiv

niepełnosprawnośćnoun
bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej

upośledzenienoun
stan ograniczenia w funkcjonowaniu jakiegoś narządu, organu ciała lub jego czynności

beiderseits Adverb

obustronnieadverb

po obydwu stronachadverb

z obydwu stronadverb

beieinanderhocken

kucać razem

beieinanderstehen

stać razem

stać w grupie

beißend [beißender; am beißendsten] Adjektiv

gryzącyadjective

szpiczastyadjective
mający ostre, wąskie zakończenie

wiederbekommen [bekam wieder; hat wiederbekommen] Verb

odzyskiwaćverb
mieć z powrotem wartość, którą się straciło; wrócić do dawnego stanu

odzyskiwaćverb
ponownie wchodzić w posiadanie jakiejś rzeczy

belastend [belastender; am belastendsten] Adjektiv

obciążającyadjective

wiederbeleben [belebte wieder; hat wiederbelebt] Verb

ożywiaćverb
przywracać do życia

beleidigend [beleidigender; am beleidigendsten] Adjektiv

obraźliwyadjective
stanowiący dla kogoś obrazę

Belgrader Substantiv

belgradczyknoun
mieszkaniec Belgradu

Belgrader Adjektiv

belgradzkiadjective
związany z Belgradem (stolicą Serbii)

Belgraderin Substantiv

belgradkanoun
mieszkanka Belgradu

Bermuder Substantiv

Bermudczyknoun
mieszkaniec Bermudów

beschämend [beschämender; am beschämendsten] Adjektiv

sromotnyadjective
okrywający wstydem lub hańbą, przynoszący hańbę albo wstyd

besonderer Adjektiv

szczególnyadjective
taki, który charakteryzuje się czymś wyróżniającym, jest wyjątkowy ze względu na jakąś cechę

die Besonderheit [der Besonderheit; die Besonderheiten] Substantiv

niezwykłośćnoun
cecha tego, co niezwykłe

78910