charakter betyder på polska

Tyska	Polska
der Charakter [des Charakters; die Charaktere] Substantiv	charakter(psychologia, psychologiczny) zespół cech psychicznych danej osoby noun charakternoun zespół cech wyróżniających dany przedmiot lub zjawisko od innych tego samego rodzaju
charakterisieren [charakterisierte; hat charakterisiert] (Akkusativ) Verb	charakteryzowaćverb cechować, być cechą
charakterisieren \| kennzeichnen Verb	cechowaćverb być czyjąś (lub czegoś) cechą; charakteryzować kogoś; być komuś lub czemuś właściwym
die Charakteristik [der Charakteristik; die Charakteristiken] Substantiv	charakterystykanoun opis cech właściwych komuś lub czemuś, zbiór cech charakteryzujących kogoś
charakteristisch [charakteristischer; am charakteristischsten] Adjektiv	charakterystycznyadjective typowy, właściwy dla pewnej osoby, rzeczy lub pewnego zjawiska charakterystycznyadjective wyróżniający się spośród grupy podobnych osób lub przedmiotów
charakteristisch \| typisch Adjektiv	znamiennyadjective znamionujący coś lub kogoś; charakterystyczny, właściwy dla kogoś lub czegoś
die Charakterologie [der Charakterologie; —] Substantiv	charakterologianoun dział psychologii, nauka o ludzkim charakterze;
charakterologisch Adjektiv	charakterologiczny(psychologia, psychologiczny) związany z charakterologią, dotyczący charakterologii adjective

Sökhistorik