Tyska | Polska |
---|---|
brechen [brach; hat gebrochen] Verb | popsućverb złamaćverb łamaćverb |
Brechen [brach; hat gebrochen] Substantiv | uchybienienoun |
Brechen | Bruch Substantiv | złamanie(rzeczownik odczasownikowy) od złamać |
abbrechen | |
abbrechen Verb | anulować(informatyka, informatyczny) unieważnić czynność w programie komputerowym obłamywaćverb obłamywaćverb odprężaćverb odprężaćverb odłamywaćverb psućverb rozłożyćverb ucinaćverb zepsućverb zerwaćverb zrywaćverb |
bahnbrechend [bahnbrechender; am bahnbrechendsten] Adjektiv | epokowyadjective pionierskiadjective przewrotowyadjective przełomowyadjective |
anbrechen | eintreten | kommen Verb | nastawaćverb |
auf Biegen und Brechen | |
aufbrechen | |
aufbrechen Verb | rozbićverb wyłamywaćverb |
das ausbrechen Substantiv | uciecnoun |
auseinanderbrechen | |
betrügen | die Ehe brechen | hintergehen | Ehebruch begehen | untreu sein Verb | zdradzaćverb |
das Herz brechen Verb | złamać serceverb |
die Brücken hinter sich abbrechen Verb | palić za sobą mosty(książkowy) uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie |