Tysk-Polsk ordbok »

au betyder på polska

TyskaPolska
auferlegen [erlegte auf; hat auferlegt] Verb

nakładać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ustanowić dla kogoś lub czegoś określony obowiązek albo karę
verb

wywieraćverb
oddziaływać na kogoś lub na coś w jakiś sposób albo z określonym skutkiem

auferstehen [erstand auf; ist auferstanden] Verb

zmartwychwstawaćverb
odradzać się po śmierci, zaczynać żyć ponownie

die Auferstehung [der Auferstehung; die Auferstehungen] Substantiv

rezurekcja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (rzadki, rzadko używany) zmartwychwstanie Chrystusa
noun

zmartwychwstanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) powstanie z martwych, ożywienie;
noun

Zmartwychwstanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w tradycji chrześcijańskiej powrót Jezusa Chrystusa do życia po trzech dniach w grobie;
noun

die Auferstehung [der Auferstehung; die Auferstehungen] Adjektiv

rezurekcyjnyadjective
związany z rezurekcją, dotyczący rezurekcji

aufessen Verb

toczyćverb
o negatywnych uczuciach: dawać się we znaki, trawić, powodować negatywny stan

die Auffahrt [der Auffahrt; die Auffahrten] Substantiv

podjazdnoun
droga doprowadzająca bezpośrednio do budynku lub grupy zabudowań (zwykle o charakterze mieszkalnym)

podjazdnoun
element konstrukcyjny lub architektoniczny umożliwiający wtaczanie na wyższy poziom wszelkiego rodzaju wózków i platform na kołach, w szczególności wózków inwalidzkich

Auffahrt | Einfahrt Substantiv

wjazdnoun
miejsce, przez które można dokądś wjechać

das auffallen Verb

postrzegaćverb
widzieć coś w dany sposób, mieć na jakiś temat określone zdanie

das auffallen Substantiv

przyciągać uwagęnoun

rzucać się w oczynoun
być bardzo widocznym, razić, zwracać na siebie uwagę

auffallend [auffallender; am auffallendsten] Adverb

wydatnieadverb
w sposób mocno zauważalny; wyróżniając się

auffallend | verblüffend Adverb

uderzającoadverb
w sposób niezwykle wyraźny

auffällig [auffälliger; am auffälligsten] Adjektiv

krzykliwyadjective

na pokazadjective
czyniony, demonstrowany dla pozoru, dla efektu

wyczuwalnyadjective
dający się wyczuć, możliwy do zarejestrowania zmysłami, zwłaszcza dotykiem, węchem lub smakiem

die Auffassung [der Auffassung; die Auffassungen] Substantiv

wyobrażenienoun
domniemany obraz czegoś, pogląd na jakiś temat

auffinden [fand auf; hat aufgefunden] Verb

wykryćverb
aspekt dokonany od: wykrywać

auffordern [forderte auf; hat aufgefordert] (zu mit Dativ) Verb

wzywaćverb
zwracać się z apelem do kogoś

die Aufforderung [der Aufforderung; die Aufforderungen] Substantiv

wezwanie(rzeczownik odczasownikowy) od wezwać
noun

die Aufforstung [der Aufforstung; die Aufforstungen] Substantiv

zalesianie(rzeczownik odczasownikowy) od zalesiać
noun

auffrischen [frischte auf; hat aufgefrischt] Verb

odświeżaćverb
czynić ponownie świeżym, przywrócić nowy lub nadać pożądany stan czemuś

odświeżaćverb
powracać do czegoś po przerwie i czynić na nowo aktualnym

regenerowaćverb
wracać do pełnego zdrowia i sprawności fizycznej

aufführen [führte auf; hat aufgeführt] Verb

nawijać(potocznie, potoczny) mówić dużo i nieprzerwanie
verb

Aufführung | Vorstellung Substantiv

przedstawienienoun
występ wykonywany na scenie przed publicznością, widowisko

auffüllen | ergänzen Verb

dopełniaćverb
uzupełniać do całości

die Aufgabe [der Aufgabe; die Aufgaben] Substantiv

zlecenienoun
polecenie lub zamówienie wykonania danej czynności lub usługi

Aufgabe | Auftrag Substantiv

zadanienoun
coś, co należy wykonać

der Aufgang [des Aufgang(e)s; die Aufgänge] Verb

unosićverb
wzlatywać w powietrze

wyrastać(o cieście) zwiększać swoją objętość wskutek fermentacji
verb

wyrastaćverb
ukazywać się wyraźnie nad powierzchnią

Aufgang | Sonnenaufgang | Mondaufgang Substantiv

wschód(astronomia, astronomiczny) chwila pojawienia się ciała niebieskiego (w domyśle: Słońca) nad horyzontem
noun

aufgeben

zadawać

aufgeben Verb

nadawaćverb
zlecać wysłanie za pomocą poczty

porzucaćverb
opuszczać kogoś lub coś; zostawiać, odchodzić od kogoś lub czegoś

rezygnowaćverb
odstępować od czegoś, zrzec się czegoś z własnej woli

4567