arak betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| Arak Substantiv | Arak(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w środkowym Iranie, u podnóża gór Zagros; |
| charakteristisch [charakteristischer; am charakteristischsten] Adjektiv | charakterystycznyadjective charakterystycznyadjective |
| Barbarakraut | |
| der Charakter [des Charakters; die Charaktere] Substantiv | charakter(psychologia, psychologiczny) zespół cech psychicznych danej osoby charakternoun |
| charakterisieren [charakterisierte; hat charakterisiert] (Akkusativ) Verb | charakteryzowaćverb |
| charakterisieren | kennzeichnen Verb | cechowaćverb |
| die Charakteristik [der Charakteristik; die Charakteristiken] Substantiv | charakterystykanoun |
| charakteristisch | typisch Adjektiv | znamiennyadjective |
| die Charakterologie [der Charakterologie; —] Substantiv | charakterologianoun |
| charakterologisch Adjektiv | charakterologiczny(psychologia, psychologiczny) związany z charakterologią, dotyczący charakterologii |
| das Harakiri [des Harakiri(s); die Harakiris] Substantiv | harakiri(historia, historyczny, historycznie) japoński rytuał samobójstwa poprzez rozpłatanie mieczem brzucha |
| der Karakal [des Karakals; die Karakals/Karakale] Substantiv | karakal stepowy(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Caracal caracal Schreber, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Afryce południowo-zachodniej Azji; karakal stepowy(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku karakali stepowych (1.1) |
| Karakalpakistan Substantiv | Karakałpacja(geografia, geograficzny) (administracja) autonomiczna republika w granicach Uzbekistanu, położona w zachodniej części kraju i mająca stolicę w Nukusie; |
| das Karakulschaf [des Karakulschaf(e)s; die Karakulschafe] Substantiv | karakuł(zoologia, zoologiczny) owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki; |
| Karakum Substantiv | Kara-kum(geografia, geograficzny) piaszczysta pustynia w Turkmenistanie, na Nizinie Turańskiej; |
| der Katarakt [des Katarakt(e)(s); die Katarakte] Substantiv | katarakta(geologia, geologiczny) próg skalny na rzece, zbudowany z bardzo twardych skał, powodujący gwałtowny spadek wód; |
| Katarakt | grauer Star | Katarakta Substantiv | zaćma(medycyna, medyczny) defekt soczewki powodujący pełną lub częściową utratę wzroku; |
| Paraklet Substantiv | Paraklet(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) tytuł, przydomek Ducha Świętego; |
