Tyska | Polska |
---|---|
abbrühen [brühte ab; hat abgebrüht] Verb | parzyć wrzątkiemverb |
abbrühen | blanchieren | überbrühen Verb | sparzyć(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zalać lub opłukać coś wrzątkiem |
abbuchen [buchte ab; hat abgebucht] Substantiv | degustatornoun degustatornoun |
abbuchen [buchte ab; hat abgebucht] Phrase | odpisać z kontaphrase |
der Abbuchungsauftrag [des Abbuchungsauftrag(e)s; die Abbuchungsaufträge] Phrase | konto#konto (Polnisch)phrase odpisphrase poleceniephrase |
abbügeln [bügelte ab; hat abgebügelt] Verb | sczesaćverb sczesywaćverb |
abbürsten [bürstete ab; hat abgebürstet] Verb | besztaćverb ochrzaniaćverb szczotkowaćverb szczyścićverb |
abbüßen [büßte ab; hat abgebüßt] Verb | odpokutowywaćverb odsiadywaćverb |
das Abc [des Abc; die Abc] Substantiv | abcnoun ABCnoun abecadło(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór wszystkich liter ułożony w ogólnie przyjętym porządku abecadło(przenośnie, przenośnia) elementarne podstawy jakiejś dziedziny wiedzy, rzemiosła, itp. |
das Abc-Buch [des Abc-Buch(e)s; die Abc-Bücher] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: Abecebuch) Substantiv | abecadlniknoun |
Abc-Schütze | Erstklässler Substantiv | pierwszoklasista(edukacja, edukacyjny) uczeń klasy pierwszej |
Abc-Schützin | |
die ABC-Waffen (atomare, biologische, chemische Waffen) Phrase | broń ABCphrase |
der Abchase [des Abchasen; die Abchasen] Substantiv | Abchaznoun |
Abchasien [Abchasien(s); —] (autonome Republik innerhalb Georgiens) Substantiv | Abchazja(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (administracja) formalnie republika autonomiczna wchodząca w skład Gruzji; |
Abchasin Substantiv | Abchazkanoun |
Abchasisch | |
Abchasisch Substantiv | abchaski(językoznawstwo, językoznawczy) język używany w Abchazji; |
abchasisch | Abchasisch Adjektiv | abchaskiadjective |
Abciximab Substantiv | abcyksymab(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek przeciwpłytkowy będący fragmentem Fab przeciwciała monoklonalnego przeciw receptorowi GPIIb/IIIa na powierzchni ludzkich płytek krwi; |
abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegen Verb | abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji |
die Abdankung [der Abdankung; die Abdankungen] Substantiv | ustąpienienoun |
Abdankung | Verzicht Substantiv | abdykacjanoun |
Abdankungs- | Abdikations- | Rücktritts- | abdikativ Adjektiv | abdykacyjnyadjective |
abdecken [deckte ab; hat abgedeckt] Verb | nakrywaćverb przysłaniaćverb |
Abdecken | Bedecken | Verdecken Substantiv | nakrycie(rzeczownik odczasownikowy) od nakryć |
Abdecker | Hundefänger Substantiv | hycel(potocznie, potoczny) osoba zajmująca się wyłapywaniem bezpańskich psów; |