Tysk-Polsk ordbok »

- betyder på polska

TyskaPolska
aasfressend | aasfressig | nekrophag Adjektiv

padlinożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się padliną
adjective

ab hier | von hier aus Pronomen

odtądpronoun
od tego miejsca

ab initio

ab initio

ab ovo

ab ovo

ab und zu haben Verb

miewaćverb
mieć coś w pewnych odstępach czasu

ab und zu | von Zeit zu Zeit Adverb

od czasu do czasuadverb
co jakiś czas, niezbyt regularnie lub niezbyt często

Abacus | Abakus Substantiv

abakusnoun
przyrząd do liczenia w postaci deski z rowkami na poszczególne rodzaje jednostek liczbowych, używany przez starożytnych Greków i Rzymian, także w zachodniej Europie do XVIII w.; pierwowzór liczydeł;

Abaka | Abakafaser Substantiv

abaka(włókiennictwo) lekkie, wytrzymałe włókno z pochew liściowych banana manilskiego wykorzystywane do sporządzania lin, zwłaszcza w żeglarstwie;
noun

abarbeiten | abtakeln Adjektiv

zniszczony(przenośnie, przenośnia) zmęczony, wycieńczony, o niezdrowym wyglądzie
adjective

Abarognose | Abarognosis Substantiv

abarognozja(medycyna, medyczny) brak odczuwania ciężaru przedmiotów trzymanych w ręku;
noun

Abblühen | Verblühen Substantiv

przekwitanie(rzeczownik odczasownikowy) od przekwitać
noun

Abbreviatur | Abkürzung Substantiv

abrewiatura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) skrót zapisu muzycznego
noun

abbrühen | blanchieren | überbrühen Verb

sparzyć(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zalać lub opłukać coś wrzątkiem
verb

das Abc-Buch [des Abc-Buch(e)s; die Abc-Bücher] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: Abecebuch) Substantiv

abecadlniknoun

Abc-Schütze | Erstklässler Substantiv

pierwszoklasista(edukacja, edukacyjny) uczeń klasy pierwszej
noun

Abc-Schützin

pierwszoklasistka

die ABC-Waffen (atomare, biologische, chemische Waffen) Phrase

broń ABCphrase

abchasisch | Abchasisch Adjektiv

abchaskiadjective
związany z Abchazją, dotyczący Abchazji lub jej mieszkańców

abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegen Verb

abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji
verb

Abdankung | Verzicht Substantiv

abdykacjanoun
zrzeczenie się władzy, rezygnacja monarchy z tronu; ; (zobacz) też abdykacja w Encyklopedii staropolskiej

Abdankungs- | Abdikations- | Rücktritts- | abdikativ Adjektiv

abdykacyjnyadjective
związany z abdykacją, dotyczący abdykacji

Abdecken | Bedecken | Verdecken Substantiv

nakrycie(rzeczownik odczasownikowy) od nakryć
noun

Abdecker | Hundefänger Substantiv

hycel(potocznie, potoczny) osoba zajmująca się wyłapywaniem bezpańskich psów;
noun

Abdim | Abdimstorch | Regenstorch Substantiv

bocian białobrzuchy(ornitologia, ornitologiczny) Ciconia abdimii Lichtenstein, gatunek ptaka z rodziny bocianowatych o szarym dziobie;
noun

Abdominal | abdominal Adjektiv

odwłokowy(zoologia, zoologiczny) związany z odwłokiem, dotyczący odwłoka
adjective

abdominal | abdominell Adjektiv

brzusznyadjective
związany z brzuchem, dotyczący brzucha

Abdominoplastik | Bauchdeckenstraffung Substantiv

abdominoplastyka(medycyna, medyczny) chirurgiczny zabieg kosmetyczny poprawiający wygląd brzucha poprzez skrócenie mięśni oraz usunięcie nadmiaru tłuszczu i skóry;
noun

Abecedarium | Abc-Buch | Fibel Substantiv

elementarz(edukacja, edukacyjny) podręcznik do początkowej nauki czytania i pisania;
noun

Abenddämmerung | Dämmerung Substantiv

zmierzchnoun
moment doby przed zapadnięciem nocy; czas ściemniania się;

Abendessen | Abendbrot Substantiv

kolacjanoun
posiłek wieczorny, ostatni posiłek w ciągu dnia

abendfüllende Film Substantiv

film długometrażowy(filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) film trwający ponad 55 minut
noun

abends | am Abend Adverb

wieczoremadverb
gdy zapada zmierzch

Abenteuer- Adjektiv

awanturniczyadjective
nacechowany awanturnictwem, ryzykanctwem, nieobliczalnością

aber, aber

no

aber hallo Interjection

pewnie(potocznie, potoczny) potwierdzenie
interjection

aber hallo Adverb

bezwzględnieadverb
w sposób całkowity, zupełnie

aber | sondern

ale…służący do łączenia zdań wtedy, gdy jedno z nich jest przeciwieństwem drugiego, gdy sytuacja z jednego z nich zachodzi pomimo sytuacji ze zdania drugiego

aberkennen | entziehen Verb

pozbawiaćverb
zabierać, odbierać coś

aberrant | abweichend Adjektiv

aberracyjnyadjective
nieprawidłowy

Aberration | Abweichung Substantiv

aberracja(astronomia, astronomiczny) pozorne odchylenie ciał niebieskich od ich rzeczywistego położenia wywołane ruchem Ziemi po orbicie albo jej obrotem;
noun

5678