öl betyder på polska
| Tyska | Polska |
|---|---|
| das Buchenholz [des Buchenholzes; die Buchenhölzer] Substantiv | buczynanoun buknoun |
| das Kölnischwasser [ddes Kölnischwassers; die Kölnischwässer/Kölnischwasser] Substantiv | woda kolońska(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) rodzaj wody toaletowej o zapachu cytrusowo-ziołowym; |
| der Weg zur Hölle ist mit guten Vorsätzen gepflastert | dobrymi chęciami jest piekło wybrukowanemając dobre intencje można czasem wyrządzić coś złego |
| Distelöl | |
| düster | finster | umwölkt Adjektiv | chmurnyadjective |
| das Ebenholz [des Ebenholzes; die Ebenhölzer] Substantiv | hebannoun |
| das Ebenholz [des Ebenholzes; die Ebenhölzer] Adjektiv | hebanowyadjective hebanowyadjective |
| das Eichenholz [des Eichenholzes; die Eichenhölzer] Substantiv | dąbnoun dębinanoun |
| Eisenhölzer Substantiv | żelazownik(botanika, botaniczny) wiecznie zielone drzewo występujące w Australii, Nowej Zelandii i Polinezji |
| entvölkern [entvölkerte; hat entvölkert] Verb | wyludniaćverb |
| die Entvölkerung [der Entvölkerung; die Entvölkerungen] Substantiv | depopulacjanoun wyludnienienoun |
| das Erdöl [des Erdöl(e)s; die Erdöle] Substantiv | nafta(potocznie, potoczny) ropa naftowa |
| das Erdöl [des Erdöl(e)s; die Erdöle] Adjektiv | olejowyadjective |
| Erdöl- Adjektiv | ropny(chemia, chemiczny) dotyczący ropy naftowej |
| Erdöl | Petroleum Substantiv | ropa naftowa(geologia, geologiczny) (chemia, chemiczny) ciekła kopalina, mieszanina naturalnych węglowodorów gazowych, ciekłych i stałych, stanowi ważny surowiec energetyczny oraz dla przemysłu chemicznego; |
| die Erdölleitung [der Erdölleitung; die Erdölleitungen] Substantiv | ropociąg(technologia, technika, techniczny) rurociąg do transportu ropy naftowej rurociąg naftowynoun |
| das Fichtenholz [des Fichtenholzes; die Fichtenhölzer] Substantiv | chojak(potocznie, potoczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) niestare drzewo iglaste, zwykle sosna lub świerk |
| Fischöl Substantiv | tran(chemia, chemiczny) (zoologia, zoologiczny) płynny tłuszcz pozyskiwany z tkanki tłuszczowej zwierząt morskich; |
| der Fleischwolf [des Fleischwolf(e)s; die Fleischwölfe] Substantiv | |
| Freudenhaus | Spielhölle Substantiv | przybytek(potocznie, potoczny) miejsce uciech |
| das Fuselöl [des Fuselöl(e)s; die Fuselöle] Substantiv | fuzel(chemia, chemiczny) oleista, lotna, trująca ciecz o nieprzyjemnym smaku i zapachu, uboczny produkt fermentacji alkoholowej |
| Gefräßigkeit | Völlerei Substantiv | obżarstwonoun |
| das Gegröle [des Gegröles; —] Substantiv | wrzasknoun |
| das Gehölz [des Gehölzes; die Gehölze] Substantiv | zagajnik(leśnictwo) młody, niewielki las |
| Genozid | Völkermord Substantiv | ludobójstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie; |
| das Geröll [des Geröll(e)s; die Gerölle] Substantiv | piarg(geografia, geograficzny) osypisko skalne; żwirowiskonoun |
| das Gewölbe [des Gewölbes; die Gewölbe] Substantiv | komora(anatomia, anatomiczny) przestrzeń, zagłębienie w organach u ludzi i zwierząt sklepienie(architektura, architektoniczny) (budownictwo) łukowata konstrukcja architektoniczna, zamykająca od góry wewnętrzną przestrzeń budowli; |
| das Gewölle [des Gewölles; die Gewölle] Substantiv | pelletnoun |
| Gimpel | Tölpel Substantiv | gamoń(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) człowiek nierozgarnięty, niezaradny |
| Großmöllen Substantiv | Mielno(geografia, geograficzny) toponim, nazwa miasta w województwie zachodniopomorskim oraz licznych wsi w Polsce; |
| Himmel und Hölle in Bewegung setzen Verb | poruszyć niebo i ziemięverb |
| die Hölle [der Hölle; die Höllen] Substantiv | piekło(przenośnie, przenośnia) miejsce, w którym trudno wytrzymać (z powodu ciężkich warunków), bardzo nieprzyjemna sytuacja, wydarzenie przysparzające wielu cierpień piekło(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) (filozofia, filozoficzny) miejsce przebywania dusz zmarłych potępionych za grzechy lub winy wobec bogów popełnione na ziemi; |
