Turkisk-Tysk ordbok »

in betyder på tyska

TurkiskaTyska
binmek verb

steigen [stieg; ist gestiegen]Verb

bir devletin toprakları noun

die TerritorienSubstantiv
pl

das Territorium [des Territoriums; die Territorien]Substantiv
n

bir fiilin türlü çekimlerde aldığı biçimlerden her biri

Stammformen(dilb.)

bir fiilin türlü çekimlerde aldığı biçimlerden her biri noun

die Stammform [der Stammform; die Stammformen]Phrase
f (dilb.)

bir konuşmayı dinlemek verb

abhören [hörte ab; hat abgehört]Verb
{gizlice}

bir ticari şirketin temsilcisi

Prokuristen

bir ticari şirketin temsilcisi noun

der Prokurist [des Prokuristen; die Prokuristen]Substantiv
m

birbiri içine adverb

ineinanderAdverb
{d}

birbirinden ayırmak verb

spreizen [spreizte; hat gespreizt]Verb

birbirine

sich

birbirine bağlı olmak verb

zusammengehören [gehörte zusammen; hat zusammengehört]Verb

birbirine geçmek verb

schlingen [schlang; hat geschlungen]Verb

birbirine karşı

gegeneinander

birbirine uymak verb

zusammenpassen [passte zusammen; hat zusammengepasst]Verb

birbirine yaklaştırmak verb

zusammenrücken [rückte zusammen; hat zusammengerückt]Phrase

birbirini

sich

birbirini izlemek

rstürzen{arka arkaya}

birbirini izlemek verb

aufeinanderfolgen [folgte aufeinander; ist aufeinandergefolgt]Phrase

birbirini izleyen adjective

aufeinanderfolgendPhrase

birbirini tamamlamak verb

zusammengehören [gehörte zusammen; hat zusammengehört]Verb

birbirini tutmak

reinstimmen

birbirini tutmayan adjective

widersprechendAdjektiv

birinci

erstmalig

birinci adverb

erstAdverb

birinci sınıf adjective

erstklassig [erstklassiger; am erstklassigsten]Phrase
{kalitede}

primaAdjektiv

vornehm [vornehmer; am vornehmsten]Adjektiv

birincil adjective

primär [primärer; am primärsten]Adjektiv

birincı sınıf adjective

hochwertig [hochwertiger; am hochwertigsten]Phrase

birinden önce davranmak verb

zuvorkommen [kam zuvor; ist zuvorgekommen]Phrase

birine hitaben kullanılan ilk ad

Rufnamen

birine hitaben kullanılan ilk ad noun

der Rufname [des Rufnamens; die Rufnamen]Substantiv
m

birine takılmak verb

necken [neckte; hat geneckt]Verb

bisiklete binmek verb

radfahren [radfahrte; hat radfahrt]Verb

bitkin

rmüdet

bitkin adjective

erschöpft [erschöpfter; am erschöpftesten]Adjektiv

flau [flauer; am flauesten]Adjektiv

kaputt [kaputter; am kaputtesten]Adjektiv

müde [müder; am müdesten]Adjektiv

891011