Türkçe | Almanca |
---|---|
binmek verb | steigen [stieg; ist gestiegen]Verb |
bir devletin toprakları noun | die TerritorienSubstantiv das Territorium [des Territoriums; die Territorien]Substantiv |
bir fiilin türlü çekimlerde aldığı biçimlerden her biri | Stammformen(dilb.) |
bir fiilin türlü çekimlerde aldığı biçimlerden her biri noun | die Stammform [der Stammform; die Stammformen]Phrase |
bir konuşmayı dinlemek verb | abhören [hörte ab; hat abgehört]Verb |
bir ticari şirketin temsilcisi | |
bir ticari şirketin temsilcisi noun | der Prokurist [des Prokuristen; die Prokuristen]Substantiv |
birbiri içine adverb | ineinanderAdverb |
birbirinden ayırmak verb | spreizen [spreizte; hat gespreizt]Verb |
birbirine | |
birbirine bağlı olmak verb | zusammengehören [gehörte zusammen; hat zusammengehört]Verb |
birbirine geçmek verb | schlingen [schlang; hat geschlungen]Verb |
birbirine karşı | |
birbirine uymak verb | zusammenpassen [passte zusammen; hat zusammengepasst]Verb |
birbirine yaklaştırmak verb | zusammenrücken [rückte zusammen; hat zusammengerückt]Phrase |
birbirini | |
birbirini izlemek | rstürzen{arka arkaya} |
birbirini izlemek verb | aufeinanderfolgen [folgte aufeinander; ist aufeinandergefolgt]Phrase |
birbirini izleyen adjective | aufeinanderfolgendPhrase |
birbirini tamamlamak verb | zusammengehören [gehörte zusammen; hat zusammengehört]Verb |
birbirini tutmak | |
birbirini tutmayan adjective | widersprechendAdjektiv |
birinci | |
birinci adverb | erstAdverb |
birinci sınıf adjective | erstklassig [erstklassiger; am erstklassigsten]Phrase primaAdjektiv vornehm [vornehmer; am vornehmsten]Adjektiv |
birincil adjective | primär [primärer; am primärsten]Adjektiv |
birincı sınıf adjective | hochwertig [hochwertiger; am hochwertigsten]Phrase |
birinden önce davranmak verb | zuvorkommen [kam zuvor; ist zuvorgekommen]Phrase |
birine hitaben kullanılan ilk ad | |
birine hitaben kullanılan ilk ad noun | der Rufname [des Rufnamens; die Rufnamen]Substantiv |
birine takılmak verb | necken [neckte; hat geneckt]Verb |
bisiklete binmek verb | radfahren [radfahrte; hat radfahrt]Verb |
bitkin | |
bitkin adjective | erschöpft [erschöpfter; am erschöpftesten]Adjektiv flau [flauer; am flauesten]Adjektiv kaputt [kaputter; am kaputtesten]Adjektiv müde [müder; am müdesten]Adjektiv |