Szwedzki | Polski |
---|---|
urspråk [~et; pl. ~] substantiv | prajęzyknoun |
burspråk [~et; pl. ~] substantiv | wykusz(architektura, architektoniczny) forma architektoniczna stanowiąca element wystający z lica elewacji; |
indoeuropeiska urspråket | praindoeuropejski(językoznawstwo, językoznawczy) indoeuropejski pierwotny, odnoszący się do pierwotnego okresu wspólnoty indoeuropejskiej |
litteraturspråk [~et; pl. ~] substantiv | język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) język literacki(językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) |