tryck betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| första intrycket | pierwsze wrażenieopinia wyrobiona przy poznaniu kogoś lub czegoś, stanowiąca punkt odniesienia |
| förtryck [~et; pl. ~] substantiv | represja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) forma odwetu lub nacisku ucisknoun wyparcie(psychologia, psychologiczny) mechanizm obronny, który polega na usuwaniu ze świadomości myśli lub uczuć wywołujących lęk lub poczucie winy |
| förtrycka [förtryckte förtryckt] verb | gnębićverb |
| ge ett intryck av | napotykaćspotykać przypadkiem trafić(potocznie, potoczny) przypadkiem spotkać kogoś lub coś |
| göra ett avtryck | przybijać(potocznie, potoczny) uderzać dłonią w czyjąś dłoń |
| handtryckning [~en ~ar] substantiv | przekupstwonoun |
| Herre [~n el. herrn; i vissa uttryck gen. herrans; pl. herrar] substantiv | Pan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) bóg w religii monoteistycznej, zwłaszcza w chrześcijaństwie |
| herre [~n el. herrn; i vissa uttryck gen. herrans; pl. herrar] substantiv | dżentelmennoun pannoun Proszę Pananoun |
| titta [~de ~t, imper. titt i ett uttryck] verb | spoglądaćverb |
| intryck [~et; pl. ~] substantiv | efektnoun impresja(sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) utwór, obraz lub film o charakterze subiektywnym i nastrojowym odczucienoun wrażenienoun |
| koldioxidavtryck | ślad węglowysuma emisji gazów cieplarnianych wywołanych przez daną jednostkę (osobę, organizację, wydarzenie lub produkt); |
| lågtryck [~et; pl. ~] substantiv | obniżenienoun |
| nedtryckande | depresyjny(psychologia, psychologiczny) taki, który prezentuje depresję, zniechęcenie |
| offsettryck [~et] substantiv | offset(drukarstwo, drukarski) technika druku płaskiego; |
| osmotiskt tryck | |
| unna [~de ~t, perf. part. i ett uttryck unt] verb | folgowaćverb raczyć sięverb zafundowaćverb |
| låna [~de ~t; perf. part. pl. ~de el. i ett uttryck lånta] verb | pożyczaćverb pożyczaćverb wypożyczaćverb |
| uttryck [~et; pl. ~] substantiv | wyraznoun wyraznoun wyrażenie(językoznawstwo, językoznawczy) zespół wyrazów mających ze sobą związek składniowy zwrotnoun |
| koncept [~et; pl. ~, el. i, vissa, uttryck, ~er] | pomysłmyśl zawierająca plan działania lub rozwiązanie jakiegoś problemu |
| uttrycka [-tryckte -tryckt] verb | reprezentowaćverb rzec(książkowy) (przestarzałe, przestarzały) mówić, odzywać się, komunikować coś wyrażaćverb wyrażaćverb wyrażaćverb |
| uttrycka sig | wyrażaćformułować wyrażenie, wypowiadać się, mówić na jakiś temat |
