tor betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| Tor | pomrukniski, głuchy dźwięk wydawany przez człowieka, zwierzęta lub przyrodę nieożywioną |
| Torah | Tora(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święta księga judaizmu składająca się z pięciu ksiąg; |
| torde [pres. ibl. tör] verb | powinienverb |
| töras [tordes, torts el. tordats, pres. törs] verb | odważaćverb ważyćverb |
| tordmule [~n -mular] substantiv | alka(ornitologia, ornitologiczny) Alca torda, ptak morski gnieżdżący się na wybrzeżach Atlantyku; alka krzywonosanoun |
| tordyvel [~n -dyvlar] substantiv | żuk(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) chrząszcz z rodziny poświętnikowatych; |
| torftig [~t ~a] adjektiv | lichy(potocznie, potoczny) będący w złym stanie, złej jakości, w złym gatunku skąpy(potocznie, potoczny) bardzo mały, o małej objętości |
| torg [~et; pl. ~] substantiv | placnoun plac targowynoun ryneknoun targnoun targowisko(urbanistyka, urbanistyczny) (handel, handlowy) stałe miejsce targowe |
| torgföra [-förde, -fört, pres. -för] verb | uzewnętrzniaćverb |
| torium [~et el. toriet el. ~] substantiv | tor(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Th i liczbie atomowej 90; |
| tork [~en ~ar] substantiv | suszarkanoun |
| torka | osuszaćpowodować, że coś staje się suche; usuwać ciecz schnąćstawać się suchym; tracić wilgotność suszadługotrwały okres bez opadów atmosferycznych; suszyćpowodować, że coś staje się suchsze przez odparowanie wody suszyćstawać się suchym wycieraćusuwać z czegoś nalot lub osad przez pocieranie |
| torkad | suszonytaki, który przeszedł proces suszenia |
| torkare [~n; pl. ~, best. pl. torkarna] substantiv | wycieraczka(motoryzacja) (lotnictwo, lotniczy) ruchomy element wyposażenia pojazdów, oczyszczający szybę z nieczystości ograniczających widoczność; |
| torkning [~en] substantiv | suszenienoun |
| torktumlare [~n; pl. ~, best. pl. -tumlarna] substantiv | suszarka bębnowanoun sykatywa(chemia, chemiczny) środek przyspieszający schnięcie farb olejnych i olejów; |
| torn | królowaćznajdować się wyżej od innych obiektów wieża(architektura, architektoniczny) wysoka budowla o małej płaszczyźnie podstawy w stosunku do wysokości; wieża(szachy, pojęcie szachowe) figura mogąca poruszać się tylko w rzędach i kolumnach; |
| torn [~et; pl. ~] substantiv | basztanoun |
| torna [~de ~t] verb | górowaćverb |
| torna upp sig | gromadzićzbierać się w większej ilości |
| tornado [~n ~r] substantiv | tornado(meteorologia, meteorologiczny) trąba powietrzna; |
| tornbuske | kolka(botanika, botaniczny) kłujący wyrostek roślinny |
| tornera [~de ~t] verb | potykać(dawniej, dawny) walczyć, pojedynkować się |
| tornfalk [~en ~ar] substantiv | pustułka(ornitologia, ornitologiczny) Falco tinnunculus, barwny, drapieżny ptak eurazjatycki; pustułka zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Falco tinnunculus Linnaeus, średniej wielkości ptak drapieżny z rodziny sokołowatych; |
