Svensk-Polsk ordbok »

strid betyder på polska

SvenskaPolska
strid [stritt, strida] adjektiv

rwącyadjective

ulewnyadjective

wartkiadjective

strid [stritt, strida]

bitwa(wojskowość, wojskowy) bezpośrednie starcie zbrojne wojsk skonfliktowanych stron;

bojowyzwiązany z walką

walkasiłowe lub zbrojne rozstrzyganie konfliktu

strida [stred, stridit, pres. strider] verb

walczyćverb
toczyć walkę, uczestniczyć w walce

stridbar [~t ~a] adjektiv

bojowyadjective
wojowniczy, waleczny, skłonny do boju

wojowniczyadjective
skłonny do walki

stridig [~t ~a] adjektiv

przeciwstawnyadjective
przeciwstawiający się czemuś lub komuś

stridsfartyg [~et; pl. ~] substantiv

okręt wojenny(marynarka) uzbrojony statek wchodzący w skład sił zbrojnych państwa;
noun

stridsklubba

pobijakmłotek z dużym drewnianym obuchem w kształcie prostopadłościanu;

stridslysten [-lystet -lystna] adjektiv

bojowyadjective
wojowniczy, waleczny, skłonny do boju

wojowniczyadjective
skłonny do walki

stridslystnad [~en] substantiv

wojowniczośćnoun
cecha zachowania tj. skłonność do bójek

stridsspets [~en ~ar] substantiv

głowica(wojskowość, wojskowy) ładunek wybuchowy z zapalnikiem przenoszony przez rakietę;
noun

stridsvagn [~en ~ar] substantiv

czołg(wojskowość, wojskowy) pojazd bojowy poruszający się na gąsienicach, wyposażony w armatę i pancerz;
noun

rydwannoun
dwukołowy wóz bojowy zaprzężony w dwa lub cztery konie

stridsäpple [~t ~n] substantiv

jabłko niezgodynoun
rzecz, sprawa, która skłóca, poróżnia dane osoby

kość niezgody(związek frazeologiczny) przyczyna sporu, konfliktu
noun

begrava stridsyxan

zakopać topór wojennyprzestać o coś z kimś walczyć

bestrida [bestred, bestridit el. bestritt, bestriden bestridet bestridna el. bestridd n. bestritt, pres. bestrider] verb

obalaćverb
wykazać o czymś, że jest fałszywe

bestridande [~t ~n] substantiv

kontestacjanoun
protest, manifestowanie sprzeciwu wobec czegoś; podanie w wątpliwość

motstridande adjektiv

przeciwstawnyadjective
stanowiący kontrast

motstridig [~t ~a] adjektiv

przeciwstawnyadjective
przeciwstawiający się czemuś lub komuś

przeciwstawnyadjective
stanowiący kontrast

obestridd [obestritt ~a] adjektiv

bezsprzecznyadjective
taki, który nie budzi sprzeciwu

obestridlig [~t ~a] adjektiv

bezdyskusyjnyadjective
niepodlegający dyskusji

bezspornieadjective
w taki sposób, który nie wzbudza kontrowersji, sporów

bezspornyadjective
taki, który nie budzi wątpliwości

niepodważalnyadjective
taki, którego nie da się podważyć

niezaprzeczalnieadjective
z pewnością, w sposób nie podlegający dyskusji

niezaprzeczalnyadjective
taki, któremu nie można zaprzeczyć, nie budzący wątpliwości

niezbityadjective
niemożliwy do zbicia, obalenia, podważenia

oczywistyadjective
taki, który jest bezsporny, jasny, pewny, określony; taki, co do którego nie ma wątpliwości, którego nie trzeba objaśniać

obestridligen adverb

niewątpliwieadverb
od: niewątpliwy; z pewnością, bez wątpienia

z pewnością(książkowy) na pewno, bez wątpienia, niewątpliwie, niechybnie
adverb

omstridd [-stritt ~a] adjektiv

spornyadjective
będący przedmiotem sporu

saknad i strid

zaginiony w akcji(wojskowość, wojskowy) o żołnierzu, który zaginał na polu walki, a jego śmierci nie potwierdzono