ska betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| ska substantiv | musiećnoun |
| ska bli | jak w szwajcarskim banku(potocznie, potoczny) na pewno, bez wątpienia |
| skabb [~en] substantiv | nużyca(weterynaria, weterynaryjny) choroba skóry wywoływana przez nużeńce mogąca dotykać wiele gatunków zwierząt; świerzb(medycyna, medyczny) pasożytnicza choroba skóry powodowana przez roztocza świerzbowce; |
| skabbig [~t ~a] adjektiv | parszywy(potocznie, potoczny) podły, zły, nędzny |
| skada | kontuzjować(sport, sportowy) spowodować czyjąś kontuzję krzywdzićwyrządzać krzywdę obrażenieuszkodzenie tkanek lub narządów ciała, np. poprzez złamanie, zranienie, działanie promieniowania itp. ranićpowodować kaleczenie ranićzadać ranę szkodliwośćcecha tego, co jest szkodliwe, cecha tych, którzy są szkodliwi urazuszkodzenie ciała uszkodzenie(medycyna, medyczny) naruszenie tkanki organizmu lub jej nieprawidłowa zmiana pod wpływem choroby bądź czynników zewnętrznych np. promieniowania uszkodzenie(technologia, technika, techniczny) awaria, usterka |
| skada [~n, skador] | rana(medycyna, medyczny) uszkodzenie ciągłości skóry, a często również głębszych tkanek lub narządów na skutek urazu, oparzenia itp.; szkodakrzywda, strata uszkadzaćpsuć coś |
| skadad | uszkodzonytaki, który uległ uszkodzeniu |
| skadeersättning [~en ~ar] substantiv | odszkodowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj świadczenia, które wynika z odpowiedzialności za szkodę; |
| skadestånd [~et; pl. ~] substantiv | odszkodowanie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj świadczenia, które wynika z odpowiedzialności za szkodę; |
| skadlig [~t ~a] adjektiv | prejudycjalny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) będący bazowym do orzekania w podobnej sprawie szkodliwyadjective |
| skadlig programvara | złośliwe oprogramowanie(informatyka, informatyczny) oprogramowanie, którego celem jest wyrządzanie szkód w systemie komputerowym; |
| skaffa [~de ~t] verb | sprowadzaćverb zyskaćverb |
| skaffa sig | zdobywaćuzyskiwać, osiągać dzięki własnemu wysiłkowi |
| skaffel | łyżkowidelecrodzaj sztućca, połączenie łyżki i widelca; |
| skafferi [~et ~er] substantiv | spiżarkanoun spiżarnia(budownictwo) pomieszczenie domowe na produkty żywnościowe |
| skaft [~et; pl. ~] substantiv | cholewanoun drzewcenoun rękojeśćnoun trzoneknoun łodyga(biologia, biologiczny) nadziemna część rośliny naczyniowej; |
| skaka [~de ~t] verb | drżećverb potrząsaćverb trząść(potocznie, potoczny) wywoływać silne emocje trząśćverb |
| skaka galler | |
| skaka på huvudet | kręcić głową(przenośnie, przenośnia) obracając głową na boki wyrażać negatywne uczucie, zwykle dezaprobatę |
