Svenska | Polska |
---|---|
rop [~et; pl. ~] substantiv | okrzyknoun wołanienoun |
ropa [~de ~t] verb | wołaćverb wołaćverb |
ropa upp | wywoływaćskłaniać do wyjścia poprzez wołanie |
ropare [~n; pl. ~, best. pl. roparna] substantiv | głośnik(technologia, technika, techniczny) urządzenie do wzmacniania dźwięku; do odtwarzania dźwięku zapisanego w postaci elektrycznej; |
aeroplan [~et; pl. ~] substantiv | aeroplan(przestarzałe, przestarzały) samolot |
Akropolis | Akropol(geografia, geograficzny) wzgórze w Atenach; akropol(historia, historyczny, historycznie) w starożytnej Grecji: osiedle, część miasta znajdująca się na wzgórzu, górne miasto |
allotropi | alotropia(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) zjawisko występowania, w tym samym stanie skupienia, różnych odmian tego samego pierwiastka chemicznego różniących się właściwościami fizycznymi i chemicznymi; |
anrop [~et; pl. ~] substantiv | kasowy(potocznie, potoczny) dający bardzo duże zyski wjeżdżaćnoun zlać(potocznie, potoczny) sprawić komuś lanie |
anropa [~de ~t] verb | błagaćverb odzywać sięverb sprawdzenie(rzeczownik odczasownikowy) od sprawdzić zaklinaćverb |
antieuropeisk | antyeuropejskitaki, który jest przeciwny lub wrogi Europie i Europejczykom antyeuropejskitaki, który jest przejawem postawy antyeuropejskiej (1.1) |
antikropp [~en ~ar] substantiv | przeciwciało(medycyna, medyczny) substancja znajdująca się w organizmach kręgowców lub wytwarzana w odpowiedzi na wprowadzenie antygenów, przed którymi broni organizm; |
antropocen | antropocen(neologizm) (geologia, geologiczny) epoka geologiczna zdominowana przez wpływ człowieka; |
antropocentrisk [~t ~a] adjektiv | antropocentrycznyadjective |
antropocentrism | antropocentryzm(filozofia, filozoficzny) przekonanie, wedle którego człowiek to ośrodek świata, a wszystko w przyrodzie dzieje się ze względu na niego antropocentryzminterpretacja świata wyłącznie z punktu widzenia doświadczenia człowieka |
antropofagi [~n] substantiv | antropofagia(książkowy) ludzki kanibalizm, ludożerstwo |
antropofobi [~n] substantiv | antropofobia(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) (u ludzi i zwierząt) niechęć lub chorobliwy lęk przed ludźmi; |
antropogen | antropogenicznyzachodzący lub powstały w wyniku działalności gospodarczej człowieka |
antropoid | małpolud(potocznie, potoczny) półczłowiek półmałpa |
antropolog [~en ~er] substantiv | antropolog(antropologia, antropologiczny) (biologia, biologiczny) badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności; |
antropologi [~n] substantiv | antropologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o człowieku; |
antropologisk [~t ~a] adjektiv | antropologicznyadjective |
antropomorfism [~en] substantiv | antropomorfizmnoun |
antroponym | antroponim(językoznawstwo, językoznawczy) osobowa nazwa własna |
antroposofisk [~t ~a] adjektiv | antropozoficznyadjective |
apotropeisk | apotropeiczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (etnografia, etnograficzny) taki, który ma rzekomo moc odpędzania złych mocy, duchów, diabłów |
appropriera | przywłaszczaćzabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś |
apropå | mimochodemprzy okazji, od niechcenia, ubocznie |
apropå preposition | notabenepreposition przy okazjipreposition przy sposobnościpreposition |