rike betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| Konungariket Saudiarabien | Królestwo Arabii Saudyjskiej(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Arabii Saudyjskiej jako państwa; |
| Konungariket Spanien | Królestwo Hiszpanii(urzędowy) oficjalna nazwa Hiszpanii |
| Konungariket Sverige | Królestwo Szwecji(geografia, geograficzny) państwo w Europie północnej |
| kungarike [~t ~n] substantiv | królestwo(biologia, biologiczny) kategoria systematyczna niższa od domeny i wyższa od typu (w zoologii) albo od gromady (w botanice); królestwonoun |
| lydrike [~t ~n] substantiv | satelita(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo, organizacja lub inna jednostka niedziałające samodzielnie, będące w sferze wpływów silniejszej jednostki |
| lyrik [~en] substantiv | liryka(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) rodzaj literacki; |
| Mittens rike | Państwo Środka(książkowy) (peryfrastyczny) Chiny Średnie Państwo(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) okres w historii starożytnego Egiptu obejmujący lata od ok. 2050 do ok. 1760 p.n.e.; |
| obstetrik [~en] substantiv | akuszeria(dawniej, dawny) określenie położnictwa położnictwo(medycyna, medyczny) gałąź medycyny zajmująca się przebiegiem ciąży, porodu i połogu |
| optometriker | optometrysta(medycyna, medyczny) mężczyzna, specjalista medyczny wykonujący pomiary parametrów układu wzrokowego |
| Osmanska riket | Imperium Osmańskie(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo istniejące od końca XIII wieku do 1922 roku na terenie północno-wschodniej Europy, Afryki Północnej i Azji Zachodniej; |
| Österrike substantiv | Austria(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie; |
| Österrike-Ungern | Austro-Węgry(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) państwo w Europie od 1867 do 1918 r. pod panowaniem Habsburgów, ze stolicami w Wiedniu i Budapeszcie; |
| parlamentariker [~n; pl. ~] substantiv | parlamentariusz(wojskowość, wojskowy) posłaniec wysyłany przez walczące strony w celu negocjacji; parlamentarzystanoun |
| pediatrik [~en] substantiv | pediatria(medycyna, medyczny) dział medycyny zajmujący się dziećmi, ich rozwojem, opieką nad nimi oraz chorobami dziecięcymi; pediatrycznynoun |
| psykiatriker [~n; pl. ~] substantiv | psychiatra(medycyna, medyczny) lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób psychicznych |
| Republiken Frankrike | Republika Francuska(geografia, geograficzny) (administracja) oficjalna nazwa Francji jako państwa; |
| Republiken Österrike | Republika Austrii(geografia, geograficzny) (administracja) oficjalna nazwa Austrii; |
| retorik [~en] substantiv | retoryka(językoznawstwo, językoznawczy) mowa lub przesadny styl, mające przekonać słuchających retoryka(językoznawstwo, językoznawczy) średniowieczny przedmiot wykładany na uniwersytetach jako retoryka (1.1) retoryka(językoznawstwo, językoznawczy) sztuka posługiwania się językiem, zwłaszcza w wystąpieniach publicznych, mających na celu przekonywanie słuchaczy; |
| Romerska riket | Cesarstwo Rzymskie(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego; Imperium Rzymskie(historia, historyczny, historycznie) starożytne państwo obejmujące obszary basenu Morza Śródziemnego |
| rubrik [~en ~er] substantiv | nagłóweknoun |
| skrik [~et; pl. ~] substantiv | krzyknoun wrzasknoun |
| strike | strajkw kręglach: zbicie wszystkich kręgli za pierwszym rzutem |
| tallrik [~en ~ar] substantiv | talerznoun |
| Tredje riket | III Rzesza(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa państwa niemieckiego pod rządami NSDAP w latach 1933-1945; |
| uppfinningsrikedom [~en] substantiv | pomysłowośćnoun |
| utrikes adjektiv | zagranicznyadjective |
| ventrikelflimmer | migotanie komór(medycyna, medyczny) potencjalnie śmiertelna arytmia serca polegająca na braku koordynacji pracy komór serca, mogąca prowadzić do zatrzymania krążenia; |
