Polska | Svenska |
---|---|
krzyk noun głośne wołanie lub nieartykułowane dźwięki | skrik [~et; pl. ~]substantiv |
krzykacz noun | gaphals [~en ~ar]substantiv |
krzykacz skory do krzyku | |
krzykała noun | gaphals [~en ~ar]substantiv |
krzykliwy adjective o człowieku skłonny do krzyku, do krzyczenia | gapig [~t ~a]adjektiv skrikig [~t ~a]adjektiv skränig [~t ~a]adjektiv |
cukrzyk (ornitologia, ornitologiczny) Coereba flaveola, mały ptak tropikalny z rodziny cukrzyków; | |
okrzyk noun | tillrop [~et; pl. ~]substantiv |
okrzyk noun głośny dźwięk wydany przez człowieka, wyrażający silne emocje lub mające zwrócić uwagę innych | rop [~et; pl. ~]substantiv |
orlik krzykliwy (ornitologia, ornitologiczny) Aquila pomarina, ptak drapieżny z podrodziny orłów należący do polskiej ornitofauny; | |
wykrzykiwać verb wydawać okrzyki | gasta [~de ~t]verb |
wykrzyknik (gramatyka) nieodmienne słowo lub wyrażenie służące do wyrażenia stanu emocjonalnego, nakazu lub do imitacji odgłosu z otaczającego świata; noun | interjektion [~en ~er]substantiv |
wykrzyknik (językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do wzmacniania ekspresji wypowiedzi, zapisywany za pomocą kropki i umieszczonej nad nią pionowej kreski: !; noun | utropstecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen]substantiv |
łabędź krzykliwy (ornitologia, ornitologiczny) Cygnus cygnus, gatunek ptaka z podrodziny gęsi (Anserinae); noun | sångsvan [~en ~ar]substantiv |