Polsk-Svensk ordbok »

krzyk betyder på svenska

PolskaSvenska
krzyk noun
głośne wołanie lub nieartykułowane dźwięki

skrik [~et; pl. ~]substantiv

krzykacz noun

gaphals [~en ~ar]substantiv

krzykacz skory do krzyku

gabhals

krzykała noun

gaphals [~en ~ar]substantiv

krzykliwy adjective
o człowieku skłonny do krzyku, do krzyczenia

gapig [~t ~a]adjektiv

skrikig [~t ~a]adjektiv

skränig [~t ~a]adjektiv

cukrzyk (ornitologia, ornitologiczny) Coereba flaveola, mały ptak tropikalny z rodziny cukrzyków;

banansmyg

okrzyk noun

tillrop [~et; pl. ~]substantiv

okrzyk noun
głośny dźwięk wydany przez człowieka, wyrażający silne emocje lub mające zwrócić uwagę innych

rop [~et; pl. ~]substantiv

orlik krzykliwy (ornitologia, ornitologiczny) Aquila pomarina, ptak drapieżny z podrodziny orłów należący do polskiej ornitofauny;

mindre skrikörn

wykrzykiwać verb
wydawać okrzyki

gasta [~de ~t]verb

wykrzyknik (gramatyka) nieodmienne słowo lub wyrażenie służące do wyrażenia stanu emocjonalnego, nakazu lub do imitacji odgłosu z otaczającego świata;
noun

interjektion [~en ~er]substantiv

wykrzyknik (językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do wzmacniania ekspresji wypowiedzi, zapisywany za pomocą kropki i umieszczonej nad nią pionowej kreski: !;
noun

utropstecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen]substantiv

łabędź krzykliwy (ornitologia, ornitologiczny) Cygnus cygnus, gatunek ptaka z podrodziny gęsi (Anserinae);
noun

sångsvan [~en ~ar]substantiv