Svensk-Polsk ordbok »
plundring betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| plundring [~en ~ar] substantiv | plądrowanie(rzeczownik odczasownikowy) od plądrować szabrownictwo(potocznie, potoczny) grabież dobytku pozostawionego bez opieki przez właścicieli najczęściej w czasie wojny lub klęski żywiołowej zrabować(książkowy) zabrać wiele rzeczy z budynku, pokoju lub innego terenu bezprawnie i posługując się przemocą |
