Svensk-Polsk ordbok »

ocean betyder på polska

SvenskaPolska
ocean [~en ~er] substantiv

ocean(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rozległy obszar słonej wody, pokrywający większą część powierzchni Ziemi
noun

Oceanien

Oceania(geografia, geograficzny) grupa wysp na Pacyfiku, uznawanych czasem za osobny kontynent;

oceanograf [~en ~er] substantiv

oceanografnoun
specjalista w dziedzinie oceanografii (oceanologii)

oceanografi [~n] substantiv

oceanografianoun
nauka o oceanach i morzach;

oceanologi [~n] substantiv

oceanologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o oceanach
noun

Antarktiska oceanen

Ocean Południowy(geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi;

Arktiska oceanen

Ocean Arktyczny(geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi;

Atlantiska oceanen

Ocean Atlantycki(geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi położony pomiędzy Amerykami a Europą i Afryką;

Brittiska territoriet i Indiska oceanen

Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Indiska oceanen

Ocean Indyjski(geografia, geograficzny) trzeci co do wielkości ocean Ziemi;

Stilla oceanen

Ocean Spokojny(oficjalnie) (geografia, geograficzny) największy oraz najgłębszy ocean na Ziemi;

transocean [~t ~a] adjektiv

transoceanicznyadjective
przemierzający, przepływający, wiodący przez ocean

transoceansk [~t ~a] adjektiv

transoceanicznyadjective
przemierzający, przepływający, wiodący przez ocean

Sökhistorik