Polsk-Svensk ordbok »

ocean betyder på svenska

PolskaSvenska
ocean (geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rozległy obszar słonej wody, pokrywający większą część powierzchni Ziemi
noun

ocean [~en ~er]substantiv

världshav [~et; pl. ~]substantiv

Ocean Arktyczny (geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi;

Arktiska oceanen

Norra ishavet

Ocean Atlantycki (geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi położony pomiędzy Amerykami a Europą i Afryką;

Atlantiska havet

Atlantiska oceanen

Ocean Atlantycki (geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi położony pomiędzy Amerykami a Europą i Afryką;
noun

Atlantensubstantiv

Ocean Indyjski (geografia, geograficzny) trzeci co do wielkości ocean Ziemi;

Indiska oceanen

Ocean Południowy (geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi;

Antarktiska oceanen

Ocean Spokojny (oficjalnie) (geografia, geograficzny) największy oraz najgłębszy ocean na Ziemi;

Stilla havet

Stilla oceanen

Ocean Wielki

Stilla havet

Oceania (geografia, geograficzny) grupa wysp na Pacyfiku, uznawanych czasem za osobny kontynent;

Oceanien

oceanograf noun
specjalista w dziedzinie oceanografii (oceanologii)

oceanograf [~en ~er]substantiv

oceanografia noun
nauka o oceanach i morzach;

oceanografi [~n]substantiv

oceanologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o oceanach
noun

oceanologi [~n]substantiv

Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Brittiska territoriet i Indiska oceanen

długopłetwiec oceaniczny (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Megaptera novaeangliae Borowski, gatunek morskiego ssaka z rodziny płetwalowatych;
noun

knölval [~en ~ar]substantiv

ekspansja dna oceanicznego

havsbottenspridning

transoceaniczny adjective
przemierzający, przepływający, wiodący przez ocean

transocean [~t ~a]adjektiv

transoceansk [~t ~a]adjektiv

śledź oceaniczny (systematyka) (ichtiologia, ichtiologiczny) Clupea harengus Linnaeus, gatunek ławicowej ryby morskiej z rodziny śledziowatych;
noun

sill [~en ~ar]substantiv

Sökhistorik