nyckel betyder på polska

Svenska	Polska
nyckel [~n nycklar] substantiv	klucz(elektronika, elektroniczny) przycisk do zwierania obwodu elektrycznego noun klucz(informatyka, informatyczny) kolumna bazy danych lub ich zbiór, które identyfikują rekord noun klucz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak na pięciolinii określający wysokość opisywanych dźwięków; noun klucznoun kod do szyfru; klucznoun narzędzie w postaci dźwigni rozwidlonej na końcu do odkręcania i przykręcania śrub klucznoun podpowiedź umożliwiająca rozwiązanie zagadki klucznoun przyrząd do otwierania zamka; kluczowynoun podstawowy, najważniejszy
nyckelben [~et; pl. ~] substantiv	obojczyk(anatomia, anatomiczny) kość obręczy barkowej, która łączący mostek z łopatką; noun
nyckelknippa [~n -knippor] substantiv	pęknoun
nyckelpiga [~n -pigor] substantiv	biedronka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) chrząszcz z rodziny Coccinellidae, biedronkowatych; noun
momentnyckel	klucz dynamometrycznynarzędzie służące do przykręcania śrub z miarą do określania właściwego momentu dynamometrycznego
skiftnyckel [~n -nycklar] substantiv	klucz francuski(technologia, technika, techniczny) klucz z regulowanym rozstawem szczęk uchwytu; noun

Sökhistorik