Svensk-Polsk ordbok »

not betyder på polska

SvenskaPolska
not

niewód(rybołówstwo, rybacki) rodzaj sieci rybackiej;

nota(administracja) oficjalne pismo urzędowe, w szczególności międzyrządowe

nuta(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny oznaczający długość trwania dźwięku, a po umieszczeniu na pięciolinii także jego wysokość

nota [~n notor] substantiv

przywieszka(filatelistyka) arkusik przylegający do znaczka pocztowego bez wydrukowanego waloru pieniężnego;
noun

rachuneknoun
spis należności za towar lub usługę, jako forma rozliczenia sprzedawcy, zawierający sumę końcową

notarius publicus substantiv

notariusz(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) urzędnik sporządzający akty prawne na żądanie stron
noun

notation [~en ~er] substantiv

notacjanoun
pewien ściśle określony sposób zapisu

notacjanoun
zbiór znaków notacji (1.1)

notera [~de ~t] verb

zauważyćverb
dostrzec coś, patrząc w jakimś kierunku

notrader

zapis nutowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) umowny układ znaków graficznych służący do utrwalania utworów muzycznych i przekazywania ich innym

notsystem [~et; pl. ~] substantiv

zapis nutowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) umowny układ znaków graficznych służący do utrwalania utworów muzycznych i przekazywania ich innym
noun

fenknot

kurek(ichtiologia, ichtiologiczny) przybrzeżna ryba atlantycka i sąsiednich mórz, poławiana dla celów konsumpcyjnych;

fenotyp [~en ~er] substantiv

fenotyp(biologia, biologiczny) zespół wszystkich dostrzegalnych cech organizmu będący wynikiem współdziałania czynników dziedzicznych oraz warunków środowiska;
noun

fjärdedelsnot [~en ~er] substantiv

ćwierćnuta(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk o czasie trwania równym 1/4 całej nuty;
noun

fotnot [~en ~er] substantiv

przypisnoun

genotyp [~en ~er] substantiv

genotypnoun

halvnot [~en ~er] substantiv

półnuta(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nuta trwająca połowę całej nuty;
noun

helnot [~en ~er] substantiv

cała nuta(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nuta stanowiąca podstawową wartość rytmiczną;
noun

hugenott [~en ~er] substantiv

hugenot(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek wspólnoty Kościoła francuskich ewangelików reformowanych;
noun

hypnotisera [~de ~t] verb

hipnotyzowaćverb
wprowadzać kogoś w hipnozę

hypnotisk [~t ~a] adjektiv

hipnotyczny(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) związany z hipnozą
adjective

hypnotisör [~en ~er] substantiv

hipnotyzernoun
człowiek stosujący hipnozę

kanot [~en ~er] substantiv

kajaknoun
niewielka łódź zakryta z wierzchu, z otworem na pomieszczenie jednej, dwu lub czterech osób, poruszana wiosłami o dwu piórach;

kanotist [~en ~er] substantiv

kajakarka(sport, sportowy) zawodniczka uprawiająca kajakarstwo lub kobieta, która pływa kajakiem
noun

kajakarz(sport, sportowy) zawodnik uprawiający kajakarstwo lub osoba, która pływa kajakiem
noun

kasino [~t ~n] substantiv

kasynonoun
ekskluzywny lokal rozrywkowy przeznaczony do legalnego uprawiania hazardu;

kenotaf [~en ~er] substantiv

cenotaf(książkowy) (architektura, architektoniczny) symboliczny grób, niezawierający ciała, stawiany w przypadku nieznalezienia ciała lub w celu upamiętnienia bohaterstwa zmarłego, często w miejscu jego śmierci;
noun

knot [~en, ~ar]

zrzędzenie(książkowy) narzekanie lub krytykowanie w męczący sposób

knota [~de, ~t]

zrzędzićw męczący sposób narzekać lub krytykować

knotig [~t ~a] adjektiv

sękatyadjective
pokryty sękami

monoteism [~en] substantiv

monoteizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wiara w jednego boga;
noun

monoteist [~en ~er] substantiv

monoteista(filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawca jednego, jedynego boga
noun

monoteistka(filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawczyni jednego, jedynego boga
noun

monoteistisk [~t ~a] adjektiv

monoteistycznyadjective
związany z monoteizmem, właściwy monoteizmowi i / lub monoteistom

monotoni [~n] substantiv

monotonianoun
jednostajny, powtarzalny stan bez urozmaicenia

monotypisk

monotypowy(biologia, biologiczny) (systematyka) związany z monotypem, dotyczący monotypu

paddelkanot [~en ~er] substantiv

kanadyjkanoun
łódź wiosłowa, w której wiosłuje się wiosłem o jednym piórze, klęcząc na jednym kolanie twarzą do kierunku płynięcia;

sextondelsnot [~en ~er] substantiv

szesnastka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk o czasie trwania równym 1/16 całej nuty;
noun

sno [snodde, snott, snodd n. snott, pres. snor] verb

kraśćverb
brać coś na własność bez zgody i wiedzy właściciela

ukraśćverb

12

Sökhistorik