Svensk-Polsk ordbok »

laga betyder på polska

SvenskaPolska
laga

reperacjausuwanie bądź usunięcie uszkodzenia, usterek

reperowaćprzywracać stan użyteczności rzeczy uszkodzonej

laga [~de, ~t]

cerowaćwypełniać ściegiem dziury, łączyć rozdarcia w tkaninie

gotowaćprzyrządzać ciepłą potrawę

naprawiaćlikwidować, usuwać uszkodzenia; ponownie doprowadzić coś do użyteczności

lag [~en, ~ar] substantiv

odwarnoun

lag [~en, ~ar]

zespółgrupa osób realizująca wspólny cel;

anklaga [~de ~t] verb

ciążyćverb
powodować obarczenie, nieznośny ciężar

inkryminować(książkowy) obwiniać, stawiać zarzuty
verb

należnośćverb
kwota, którą trzeba komuś wypłacić

oskarżaćverb
obwiniać kogoś o coś

szarża(wojskowość, wojskowy) gwałtowne natarcie kawalerii
verb

anklagad

oskarżony(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba, przeciw której rozpoczęto postępowanie karne

anklagare [~n; pl. ~, best. pl. -klagarna] substantiv

oskarżyciel(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w procesie karnym osoba wnosząca do sądu akt oskarżenia przeciw komuś
noun

oskarżycielnoun
człowiek, który oskarża

beklaga [~de ~t] verb

przepraszaćverb
wyrażać żal za wyrządzoną przez siebie krzywdę

żałowaćverb
odczuwać żal, być smutnym, przygnębionym

beklagande [~t ~n] substantiv

żalnoun
negatywny stan emocjonalny spowodowany doznaną stratą;

beklagansvärd [-värt ~a] adjektiv

biedakadjective
osoba, której brakuje środków do życia

bilaga [~n -lagor] substantiv

odżywka(spożywczy) produkt zawierający składniki odżywcze w skomasowanej ilości, najczęściej w postaci syropu, pasty, mączki lub granulatu
noun

załączniknoun
dokument uzupełniający treść innego dokumentu lub dzieła książkowego, część addendum

załączniknoun
plik dołączony do wiadomości e-mail

en dålig hantverkare klagar på sina verktyg

złej baletnicy przeszkadza rąbek u spódnicyprzy braku umiejętności zasłaniamy się niesprzyjającymi okolicznościami

flaga [~n, flagor] substantiv

odpadaćnoun

odprysknoun

odłupywaćnoun

odłupywać sięnoun

płatnoun

łuszczyćnoun

följeslagare [~n; pl. ~, best. pl. -slagarna] substantiv

towarzysznoun
ten, kto komuś towarzyszy, jest z kimś obecny, przebywa z kimś, spędza z kimś czas

grundlag [~en, ~ar]

konstytucja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, który zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie;

hålslagare

kasownikurządzenie do kasowania biletów, zwykle w komunikacji miejskiej

walić(potocznie, potoczny) mocno coś lub kogoś uderzać

klaga [~de ~t] verb

labiedzićverb
płaczliwie narzekać

narzekaćverb
mówić w sposób wyrażający niezadowolenie

skarżyćverb
wyrażać słownie swoje skargi

stękaćverb
uskarżać się

zawodzićverb
wzbudzać lub wydawać przeciągłe dźwięki zwykle śpiewem lub wyjąc

zrzędzićverb
w męczący sposób narzekać lub krytykować

klagan [best. ~] substantiv

narzekanienoun
skarga, utyskiwanie

12