kollektiv betyder på polska

Svenska	Polska
kollektiv	kolektywnyzbiorowy, zespołowy, wspólny; oparty na takim działaniu
kollektiv [~et; pl. ~] substantiv	zbiorowynoun
kollektivavtal [~et; pl. ~] substantiv	układ zbiorowy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) układ określający warunki pracy, zawierany między związkami zawodowymi i pracodawcami noun
kollektivisering [~en ~ar] substantiv	kolektywizacjanoun nadawanie czemuś formy kolektywnej;
kollektivism [~en] substantiv	kolektywizm(socjologia, socjologiczny) przeciwstawiany indywidualizmowi pogląd akcentujący rolę wspólnot, grup i zbiorowości; noun
kollektivt	grupowow grupie, z udziałem innych osób kolektywniezbiorowo, zespołowo, wspólnie

Sökhistorik