Svensk-Polsk ordbok »

klander betyder på polska

SvenskaPolska
klander [klandret] substantiv

wymówkanoun
pretensja wyrażana słownie

zarzutnoun
słownie sformułowane zastrzeżenie wobec kogoś lub czyjegoś zachowania

oklanderlig [~t ~a] adjektiv

nienaganny(książkowy) niedający powodu do jakichkolwiek zarzutów
adjective