Svensk-Polsk ordbok »

katt betyder på polska

SvenskaPolska
leopardkatt

kot bengalski(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Prionailurus bengalensis Kerr, gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występujący w środkowej, wschodniej i południowej Azji, na Filipinach i na wyspach Archipelagu Sundajskim;

margaykatt

margaj(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Leopardus wiedii Schinz, gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Ameryce Południowej;

margaj(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku margaj (1.1)

ocelot nadrzewny(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Leopardus wiedii Schinz, gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Ameryce Południowej;

ocelot nadrzewny(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku ocelot nadrzewny (1.1)

markatta [~n -kattor] substantiv

koczkodan(zoologia, zoologiczny) Cercopithecus, niewielka afrykańska małpa;
noun

mervärdesskatt [~en ~er] substantiv

podatek od wartości dodanej(ekonomia, ekonomiczny) podatek od towarów i usług doliczany do ich ceny na kolejnych etapach ich tworzenia w zależności od kwoty, o jaką kolejne podmioty biorące udział w procesie tworzenia zwiększą ich wartość
noun

När katten är borta, dansar råttorna på bordet.

Gdy kota nie ma, myszy harcuja.

när katten är borta dansar råttorna på bordet

gdy kota nie ma, myszy harcująkiedy nie ma przez jakiś czas kontroli („kota”) nad podwładnymi lub podopiecznymi („myszami”), to następuje lekceważenie reguł, obowiązków itp.

nattskatta [~n -skattor] substantiv

psianka(botanika, botaniczny) Solanum, roślina zielna lub krzew z rodziny psiankowatych mający kwiaty białe, żółte, fioletowe lub niebieskie i zawierający solaninę;
noun

niosvansad katt

kańczugrodzaj bicza z plecionego rzemienia osadzonego na krótkiej rękojeści;

oskadd [oskatt ~a] adjektiv

w porządku(potocznie, potoczny) zwrot wyrażający zgodę na coś
adjective

w porządku(potocznie, potoczny) zwrot wyrażający zrozumienie, uznanie czegoś (lub kogoś) za dobre, do przyjęcia, możliwe, prawidłowe
adjective

överskatta [~de ~t] verb

przeceniaćverb
zbyt wysoko oceniać, cenić sobie coś lub kogoś

przesadzaćverb
przedstawiać coś poważniejszym, większym, niż jest w rzeczywistości

przeszacowaćverb
ocenić daną wartość lub wielkość zbyt wysoko, określając ją w przybliżeniu

platthuvudkatt

kot kusy

självskattning

samoocena(psychologia, psychologiczny) ocenianie, postrzeganie samego siebie; ogólna postawa do siebie

skatt [~en ~er] substantiv

klejnot(przenośnie, przenośnia) cenna rzecz lub osoba
noun

podateknoun
powszechna obowiązkowa danina uiszczana zwykle na rzecz państwa, ale również na rzecz Kościoła, władcy

skarbnoun
coś niezwykle wartościowego, drogocennego

skarbnoun
zbiór bardzo wartościowych rzeczy

skatta [~de ~t] verb

cenićverb
uznawać walory kogoś/czegoś

szanowaćverb
mieć szacunek do kogoś lub czegoś, darzyć kogoś lub coś szacunkiem; odnosić się, zwracać się do kogoś z szacunkiem

skattebetalare [~n; pl. ~, best. pl. -betalarna] substantiv

podatniknoun
osoba zobowiązana do płacenia podatków, osoba płacąca podatki

skatteparadis [~et; pl. ~] substantiv

raj podatkowy(potocznie, potoczny) kraj o łagodnych przepisach podatkowych dla obcokrajowców;
noun

skatteplanering [~en ~ar] substantiv

unikanie podatkównoun
podejmowanie działań zgodnych z prawem w celu zmniejszenia zobowiązania podatkowego

skattjakt [~en ~er] substantiv

poszukiwanie skarbunoun

skattkammare [~n; pl. -kamrar el. ~, best. pl. -kamrarna el. -kammarna] substantiv

skarbiecnoun
odpowiednio zabezpieczony magazyn na drogocenne rzeczy;

skarbnicanoun

skattning [~en ~ar] substantiv

oszacowanienoun
wynik szacowania

tamkatt [~en ~er] substantiv

kot domowy(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Felis silvestris catus Linnaeus, udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych w rodzinie kotowatych;
noun

uppskatta [~de ~t] verb

być wdzięcznym zaverb

cenićverb
uznawać walory kogoś/czegoś

doceniaćverb
dostrzegać wartość kogoś lub czegoś; cenić coś wysoko

podziwiaćverb
darzyć podziwem

szacowaćverb
podawać wartość lub wielkość w przybliżeniu

szanowaćverb
mieć szacunek do kogoś lub czegoś, darzyć kogoś lub coś szacunkiem; odnosić się, zwracać się do kogoś z szacunkiem

uppskattning [~en ~ar] substantiv

aprecjacja(ekonomia, ekonomiczny) wzrost wartości dobra lub usługi, zwykle pieniądza w systemie płynnych kursów walut;
noun

szacowanie(rzeczownik odczasownikowy) od szacować
noun

123