Svensk-Polsk ordbok »

kaplan betyder på polska

SvenskaPolska
kaplan [~en ~er] substantiv

kapelan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny duszpasterzujący w wojsku, więzieniu, szpitalu, żeńskim domu zakonnym albo w prywatnej kaplicy;
noun

kaplan, institutionspräst

jałmużnik(dawniej, dawny) urzędnik rozdający jałmużnę w imieniu władcy

jałmużnik(historia, historyczny, historycznie) urząd osoby rozdającej jałmużnę;

jałmużnikosoba rozdająca jałmużnę