Szwedzki | Polski |
---|---|
kaplan [~en ~er] substantiv | kapelan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny duszpasterzujący w wojsku, więzieniu, szpitalu, żeńskim domu zakonnym albo w prywatnej kaplicy; |
kaplan, institutionspräst | jałmużnik(dawniej, dawny) urzędnik rozdający jałmużnę w imieniu władcy jałmużnik(historia, historyczny, historycznie) urząd osoby rozdającej jałmużnę; jałmużnikosoba rozdająca jałmużnę |