kanon betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| kanon | armata(wojskowość, wojskowy) działo o długiej lufie; działo(wojskowość, wojskowy) broń palna dużego kalibru, która miotająca pociski na znaczne odległości; kanon(biblijny) zamknięty zbiór ksiąg uznany w Kościele za natchnione; kanon(dawniej, dawny) (wojskowość, wojskowy) nazwa armaty kanon(kościelny) modlitwa eucharystyczna, część mszy świętej; kanon(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) lista norm, zasad, tekstów o podstawowym znaczeniu kanon(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ogólnie przyjęta zasada czy wzorzec (postępowania, estetyki, itp.); kanon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) forma muzyczna z powtarzającym się tematem; kanon(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pojedynczy przepis w kodeksie |
| kanonad [~en ~er] substantiv | kanonada(wojskowość, wojskowy) silny, długotrwały ostrzał z dział, nawała artyleryjska |
| kanonbåt [~en ~ar] substantiv | kanonierka(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) historyczna klasa okrętów artyleryjskich średniej lub małej wielkości |
| kanonföda [~n] substantiv | mięso armatnie(związek frazeologiczny) (wojskowość, wojskowy) żołnierze wysyłani na pewną śmierć, żołnierze mający zginąć na wojnie |
| kanonisation [~en ~er] substantiv | kanonizacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej; |
| kanonisera [~de ~t] verb | kanonizować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalnie ogłaszać kogoś świętym |
| kanonisering [~en ~ar] substantiv | kanonizacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej; kanonizowanienoun |
| kanonisk [~t ~a] adjektiv | kanoniczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z kanonami, odnoszący się do kanonów |
| kanonjär [~en ~er] substantiv | kanonier(wojskowość, wojskowy) żołnierz obsługujący działo, szeregowiec artylerii |
| kanonmat [~en] substantiv | mięso armatnie(związek frazeologiczny) (wojskowość, wojskowy) żołnierze wysyłani na pewną śmierć, żołnierze mający zginąć na wojnie |
| kanonmetall | spiż(chemia, chemiczny) stop miedzi z cyną, cynkiem i ołowiem; |
| snökanon [~en ~er] substantiv | armatka śnieżnanoun |
