hind betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| hind [~en ~ar] substantiv | łania(zoologia, zoologiczny) samica jelenia lub daniela |
| hinder [hindret; pl. ~, best. pl. hindren] substantiv | opłotkinoun przeszkoda(sport, sportowy) płot, rów lub inne utrudnienie na trasie biegu przeszkodanoun utrudnienienoun |
| hindi substantiv | hindi(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Indii |
| hindra [~de ~t] verb | przeszkadzaćverb zakłócaćverb |
| hindu [~n ~er] substantiv | hinduista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawca hinduizmu |
| hinduisk [~t ~a] adjektiv | hinduski(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z hinduizmem hinduskiadjective |
| hinduism [~en] substantiv | hinduizm(teologia, teologiczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa wierzeń religijnych wyznawanych głównie na Półwyspie Indyjskim; |
| hinduistisk [~t ~a] adjektiv | hinduistyczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z hinduizmem, dotyczący hinduizmu |
| Hindustan | Hindustaninna nazwa Indii wywodząca się z języka perskiego |
| funktionshinder [-hindret; pl. ~, best. pl. -hindren] substantiv | kalectwonoun upośledzenienoun |
| funktionshindrad [-hindrat ~e] adjektiv | inwalidaadjective kalekiadjective niepełnosprawnyadjective niepełnosprawnyadjective |
| förhindra [~de ~t] verb | przeszkadzaćverb udaremniaćverb zapobiegaćverb |
