het betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| het [~t ~a] adjektiv | gorącyadjective |
| heta [hette, hetat, pres. heter] verb | mieć na imięverb nazywaćverb nazywać sięverb wabićverb zwanyverb |
| heterodoxi [~n] substantiv | heterodoksja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) uznawanie odmiennych poglądów, niezgodnych z obowiązującą doktryną wiary; szerzej: niezgodnych z obowiązującymi zasadami, kanonem; |
| heterogen [~t ~a] adjektiv | heterogeniczny(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) taki układ lub proces, w którym występuje więcej niż jedna faza (ciekła, gazowa, stała) na raz heterogeniczny(chemia, chemiczny) złożony z widocznie (gołym okiem albo pod mikroskopem) różnych składowych heterogeniczny(książkowy) złożony ze składowych o różnej naturze albo charakterze heterogennyadjective |
| heterosexualitet [~en] substantiv | heteroseksualizmnoun heteroseksualność(seksuologia, seksuologiczny) cecha tego, co heteroseksualne; cecha tych, którzy są heteroseksualni |
| heterosexuell [~t ~a] adjektiv | heteroseksualistaadjective heteroseksualnyadjective heteroseksualnyadjective |
| heterozygot [n. ~, ~a] adjektiv | heterozygotaadjective |
| hetlevrad [-levrat ~e] adjektiv | gorącokrwistyadjective zapalczywy(książkowy) łatwo unoszący się gniewem |
| hets [~en] substantiv | ożywienienoun wrzawa(przenośnie, przenośnia) wzburzenie, zamieszanie wzburzenie(rzeczownik odczasownikowy) od wzburzyć |
| hetsa [~de ~t] verb | podburzaćverb |
| hetsa upp sig | nakręcać(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) nabierać coraz więcej zaangażowania emocjonalnego |
| hetsig [~t ~a] adjektiv | zapalczywy(książkowy) łatwo unoszący się gniewem zjadliwyadjective |
| hetsporre [~n -sporrar] substantiv | nerwus(potocznie, potoczny) człowiek nerwowy, łatwo wpadający w gniew |
| hetta | gorącowysoka temperatura, upał grzaćwydzielać ciepło |
| hettit [~en ~er] substantiv | Chetyta(starożytność) członek starożytnego ludu indoeuropejskiego zamieszkującego Anatolię; Chittyta(starożytność) członek starożytnego ludu indoeuropejskiego zamieszkującego Anatolię; Hetyta(starożytność) członek starożytnego ludu indoeuropejskiego zamieszkującego Anatolię; |
| hettitisk [~t ~a] adjektiv | hetycki(starożytność) dotyczący Hetytów, ludu, który około XVII wieku p.n.e. stworzył potężne państwo z centrum w Hattusa w Anatolii |
| hettitiska [~n] substantiv | hetycki(językoznawstwo, językoznawczy) wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich; |
| -het | -ość…tworzący rzeczownik od przymiotnika, oznaczający cechę opisywaną przez ten przymiotnik bądź z nim związaną |
| allmänhet [~en] substantiv | generalicja(wojskowość, wojskowy) korpus generałów |
| allsmäktighet [~en] substantiv | omnipotencjanoun wszechmocnoun |
| allvarlighet [~en ~er] substantiv | poważnośćnoun |
| andlighet [~en] substantiv | duchowośćnoun |
