Svensk-Polsk ordbok »

han betyder på polska

SvenskaPolska
handskriftlig

rękopiśmiennypisany ręcznie

handskriven [-skrivet -skrivna] adjektiv

kursywaadjective
odręczne pismo pochyłe

handtag [~et; pl. ~] substantiv

klamkanoun
dźwignia przy drzwiach lub oknach, umożliwiająca ich otwieranie i zamykanie

pomocna dłońnoun

rączkanoun
uchwyt, rękojeść

uchwytnoun
część przedmiotu służąca do chwytania go ręką

handtruck

paleciak(potocznie, potoczny) ręczny wózek do przewożenia palet wyposażony w podnośnik hydrauliczny;

handtryckning [~en ~ar] substantiv

przekupstwonoun
uzyskiwanie korzyści poprzez przekazywanie komuś innej korzyści

handväska [~n -väskor] substantiv

torebkanoun
mniejsza torba do przechowywania osobistych drobiazgów wykonana z wytrzymałych materiałów noszona najczęściej przez kobiety na ramieniu lub w dłoni

Handväska [~n -väskor] substantiv

kiesa(dawniej, dawny) woreczek wykorzystywany do przechowywania pieniędzy lub kosztowności
noun

hane [~n hanar] substantiv

fiut(pospolicie) członek męski
noun

kopić(rolnictwo, rolniczy) układać zboże, siano w kopy
noun

wtyknoun

hänföra [-förde, -fört, pres. -för] verb

oczarowywaćverb

odnosić sięverb

porywaćverb

przypisywaćverb

zachwycaćverb
wprawiać kogoś w stan zachwytu; być powodem/obiektem czyjegoś zachwytu

zaliczaćverb

zaliczać sięverb

hänförande adjektiv

przeuroczyadjective
niezwykle uroczy

hänföras

zachwycaćwyrażać swój podziw wobec czegoś lub kogoś, być olśnionym kimś lub czymś

hänförd [-fört ~a] adjektiv

zachwyconyadjective
odczuwający zachwyt, pełen zachwytu

hänförelse [~n ~r] substantiv

animusznoun
zapał, werwa, odwaga

rozpędnoun
nabieranie coraz większej szybkości

hånfull [~t ~a] adjektiv

szyderczyadjective
wyrażający kpinę, szyderstwo

urągliwyadjective

hänga [hängde hängt] verb

hang(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument z klasy idiofonów w kształcie dwóch złożonych metalowych mis;
verb

mrozićverb
odbierać odwagę; zabierać pewność siebie

mrozićverb
przenikać mrozem, chłodem

mrozićverb
stawać się chłodniejszym

powiesićverb
uśmiercić kogoś wieszając na stryczek

skamieniećverb
znieruchomieć

wieszaćverb
odbierać sobie życie poprzez zawiązanie na szyi pętli

wieszaćverb
trzymać się czegoś, nie opierając nóg, dyndając, zwisać na czymś

wieszaćverb
umieszczać coś w taki sposób, że punkt zaczepienia znajduje się ponad jego środkiem ciężkości

wieszaćverb
zabijać kogoś poprzez zawiązanie na jego szyi pętli zaciskającej się pod jego ciężarem

wisieć(potocznie, potoczny) być zbyt luźnym (o odzieży)
verb

wisiećverb
być przymocowanym do czegoś od góry

wisiećverb
dawać się odczuć, być odczuwalnym (o nastroju itp.); zagrażać

1234