han betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| handfat [~et; pl. ~] substantiv | umywalkanoun |
| handflata [~n -flator] substantiv | dłoń(anatomia, anatomiczny) powierzchnia ręki pozbawiona owłosienia i mająca linie papilarne; |
| handfull substantiv | garśćnoun garstkanoun |
| handgemäng [~et; pl. ~] substantiv | bijatykanoun rękoczynynoun |
| handgriplig [~t ~a] adjektiv | namacalnyadjective |
| handha [-hade, -haft, -havd -haft -havda, pres. -har] verb | sprawowaćverb zajmować sięverb zarządzaćverb |
| handhavare [~n; pl. ~, best. pl. -havarna] substantiv | zarządcanoun |
| händig [~t ~a] adjektiv | zgrabnyadjective zręcznieadjective zręcznyadjective |
| handikapp [~et; pl. ~] substantiv | kalectwonoun niepełnosprawnośćnoun |
| handikappad [handikappat ~e] adjektiv | kalekaadjective |
| handjur [~et; pl. ~] substantiv | samiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci męskiej |
| handklaver [~et; pl. ~] substantiv | akordeon(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rodzaj instrumentu muzycznego z grupy aerofonów; |
| handla [~de ~t] verb | działaćverb robić zakupyverb rozporządzaćverb władać(przenośnie, przenośnia) (żartobliwie) szefować, kierować zdołaćverb |
| handlare [~n; pl. ~, best. pl. handlarna] substantiv | handlarznoun |
| handläsning | chiromancja(ezoteryka) sztuka wróżenia i odczytywania charakteru człowieka z bruzd na jego dłoniach; |
| handled [~en ~er] substantiv | nadgarstek(anatomia, anatomiczny) część ręki pomiędzy przedramieniem a dłonią; |
| handleda [-ledde, -lett, -ledd n. -lett, pres. -leder] verb | wychowawcaverb |
| handledare [~n; pl. ~, best. pl. -ledarna] substantiv | instruktornoun |
| handling [~en ~ar] substantiv | akcjanoun aktnoun czynnoun czynnośćnoun działanienoun fabuła(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) szereg wątków i motywów powiązanych czasowo i przyczynowo, przedstawionych w utworze literackim lub filmowym wyczynnoun |
| handlöst adverb | raptowny(książkowy) nieumiejący panować nad sobą |
| handpenning [~en ~ar] substantiv | zadatek(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) część należnej kwoty wpłacana lub wypłacana z góry jako gwarancja dotrzymania umowy |
| handske [~n handskar] substantiv | rękawicanoun |
| handskrift [~en ~er] substantiv | partytura(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) egzemplarz sztuki teatralnej, opatrzony komentarzami reżysera lub inscenizatora odnośnie wystawienia dzieła |
