hak betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| hak [~et; pl. ~] substantiv | karbnoun lokalnoun nacięcienoun |
| haka | broda(anatomia, anatomiczny) przednia część żuchwy człowieka podbródek(anatomia, anatomiczny) dolna część twarzy poniżej warg podbródek(anatomia, anatomiczny) miękka część twarzy pod dolną szczęką |
| haka [~n, hakor] substantiv | zaczepićnoun zahaczyćnoun |
| hake [~n hakar] substantiv | haczyknoun haknoun przeszkodanoun |
| hakkors [~et; pl. ~] substantiv | swastyka(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) wielokulturowy symbol szczęścia zwykle w kształcie równoramiennego krzyża o zagiętych ramionach; |
| haklapp [~en ~ar] substantiv | śliniaknoun |
| ha kvar | zachowywaćbyć ciągle w posiadaniu czegoś (także w pamięci) |
| bandschaktare [~n; pl. ~, best. pl. -schaktarna] substantiv | spycharka(budownictwo) (maszynoznawstwo) pojazd budowlany poruszający się na gąsienicach służący do wyrównywania terenu przez pchanie ziemi |
| blåhake [~n -hakar] substantiv | podróżniczek(ornitologia, ornitologiczny) Luscinia svecica, mały, eurazjatycki ptak występujący na terenach wilgotnych; |
| båtshake [~n -hakar] substantiv | bosak(technologia, technika, techniczny) zaostrzony, długi drąg z hakiem używany w pożarnictwie i żeglarstwie, również jako prymitywna broń drzewcowa; |
| Dhaka | Dhaka(geografia, geograficzny) stolica Bangladeszu; |
| dubbelhaka [~n -hakor] substantiv | podwójny podbródeknoun |
| guldschakal | szakal złocisty(zoologia, zoologiczny) Canis aureus, gatunek ssaka z rodziny psowatych; |
| ha en hållhake | mieć hakamieć sposób na kogoś, znać kompromitujące informacje o kimś |
| hyska och hake | haftkarodzaj drucianej zapinki składającej się z haczyka (konika) i uszka; (zobacz) też haftka w Encyklopedii staropolskiej |
| Ithaka | Itaka(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) grecka wyspa na Morzu Jońskim, u zachodnich wybrzeży Peloponezu; |
| karbinhake [~n -hakar] substantiv | garłacz(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krótka ręczna broń palna z trąbkowatym wylotem lufy, strzelająca siekańcami, używana w Europie w XVII–XVIII wieku; |
| khaki | khaki(książkowy) kolor płowo-kasztanowo-cynamonowo-ziemisto-żółty |
| mässhake [~n -hakar] substantiv | ornat(kościelny) wierzchnia szata liturgiczna prezbiterów; |
| rödhake [~n -hakar] substantiv | malinówka(spożywczy) nalewka na malinach rudzik(ornitologia, ornitologiczny) Erithacus rubecula, występujący licznie w Polsce niewielki ptak z rdzawym podgardlem; rudzik zwyczajnynoun |
| schakal [~en ~er] substantiv | szakal(zoologia, zoologiczny) kilka gatunków z rodzaju Canis, drapieżnik podobny do wilka, lecz od niego mniejszy; |
| schakt | szyb(górnictwo, górniczy) szyb (1.1) wraz z instalacją naziemną, niezbędną do prowadzenia wydobycia lub innych podziemnych prac |
| schakt [~et; pl. ~] substantiv | wykopnoun |
| shakshuka | szakszuka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa bliskowschodnia i północnoafrykańska na bazie papryki, pomidorów i cebuli, w których dusi się jajka, doprawiana zwykle kuminem; |
| vinkelhake [~n -hakar] substantiv | kątowniknoun węgielnicanoun |
| Vinkelhaken | Normaimię żeńskie; Węgielnica(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; |
