Svenska | Polska |
---|---|
halvfyrkantsminus | półpauza(termin typograficzny) znak interpunkcyjny; pozioma kreska długości połowy firetu; |
halvgud [~en ~ar] substantiv | półbóg(mitologia, mitologiczny) syn boga i śmiertelniczki lub bogini i śmiertelnika |
halvhjärtat | bez serca(przenośnie, przenośnia) nieczule, bezwzględnie, bezlitośnie |
halvklot [~et; pl. ~] substantiv | półkula(anatomia, anatomiczny) jedna z dwóch części mózgu; półkula(geografia, geograficzny) półkula (1.1) Ziemi; półkula(geometria) połowa kuli; |
halvledare [~n; pl. ~, best. pl. -ledarna] substantiv | półprzewodnik(fizyka, fizyczny) ciało stałe będące przewodnikiem, o oporze większym niż w metalach, a mniejszym niż w dielektrykach; |
halvmåne [~n -månar] substantiv | półksiężyc(przenośnie, przenośnia) symbol w kształcie półksiężyca (1.1); |
halvmaraton [~et hellre än ~en; pl. ~] substantiv | półmaraton(sport, sportowy) bieg na dystansie 21 km i 97,5 metra; |
halvmesyr [~en ~er] substantiv | półśrodeknoun |
halvmetall [~en ~er] substantiv | półmetal(chemia, chemiczny) pierwiastek posiadający cechy zarówno metali jak i niemetali; |
halvnaken [-naket -nakna] adjektiv | półnagiadjective |
halvnot [~en ~er] substantiv | półnuta(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nuta trwająca połowę całej nuty; |
halvö [~n ~ar] substantiv | półwysep(geografia, geograficzny) wysunięta część lądu otoczona z trzech stron wodami morza, jeziora lub rzeki; |
halvsidesförlamning | hemiplegia(medycyna, medyczny) porażenie połowicze, porażenie mięśni jednej połowy ciała |
halvsyster [~n -systrar] substantiv | półsiostra(dawniej, dawny) córka jednego z rodziców z innego związku |
halvvers | hemistych(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) półwiersz |
halvving | pluskwiak(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) uskrzydlony owad będący pasożytem roślin i zwierząt, występujący na całym świecie w wielu, zróżnicowanych morfologicznie gatunkach; |
halvvokal [~en ~er] substantiv | półsamogłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska mająca cechy samogłoski, lecz nie mająca zdolności sylabotwórczej |
hamam | hammamłaźnia w krajach arabskich i muzułmańskich; |
Hamburg | Hamburg(geografia, geograficzny) miasto w Niemczech; |
hamburgare [~n; pl. ~, best. pl. -burgarna] substantiv | hamburger(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) kanapka z kotletem z mielonej wołowiny podawana na ciepło; hamburkanoun |
hamburgerbo | hamburczykmieszkaniec Hamburga; mężczyzna wywodzący się z Hamburga |
hamburgska | hamburskizwiązany z Hamburgiem |
Hamilton | Hamilton(geografia, geograficzny) stolica Bermudów; |
hämma [~de ~t] verb | powstrzymywaćverb przeszkadzaćverb tamowaćverb |
hammare [~n; pl. hamrar el. ~, best. pl. hamrarna el. hammarna] substantiv | młot(ichtiologia, ichtiologiczny) gatunek rekina o spłaszczonej głowie młot(sport, sportowy) metalowa kula z rączką służąca do rzutów w konkurencji rzut młotem młot(technologia, technika, techniczny) duży, ciężki młotek młot(technologia, technika, techniczny) maszyna do rozbijania betonu lub nawierzchni drogi; młoteczek(anatomia, anatomiczny) jedna z trzech kosteczek słuchowych w uchu środkowym młoteczek(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element mechanizmu fortepianu i pianina, który uderza w strunę młotek(technologia, technika, techniczny) narzędzie służące do uderzania, najczęściej do przybijania gwoździ |
hammaren och skäran | sierp i młot(historia, historyczny, historycznie) komunistyczny symbol sojuszu robotników i chłopów; |
hammel [~n hamlar] substantiv | skop(zootechnika, zootechniczny) wykastrowany baran skopek(zootechnika, zootechniczny) wytrzebione jagnię |
hamn [~en ~ar] substantiv | port(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) wyznaczone miejsce, wyposażone w odpowiednią infrastrukturę, umożliwiające załadunek i wyładunek statków wodnych; |