Svensk-Polsk ordbok »

grundare betyder på polska

SvenskaPolska
grundare [~n; pl. ~, best. pl. grundarna] substantiv

fundatornoun
ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek;

założycielnoun
ktoś, kto coś założył lub dał czemuś początek

założycielkanoun

grundareffekt

efekt założyciela

medgrundare

współzałożycielosoba mająca współudział w założeniu czegoś