grundare w języku polskim

Szwedzki	Polski
grundare [~n; pl. ~, best. pl. grundarna] substantiv	fundatornoun ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek; założycielnoun ktoś, kto coś założył lub dał czemuś początek założycielkanoun
grundareffekt	efekt założyciela
medgrundare	współzałożycielosoba mająca współudział w założeniu czegoś

Szwedzki

Polski

grundare [~n; pl. ~, best. pl. grundarna] substantiv

fundatornoun
ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek;

założycielnoun
ktoś, kto coś założył lub dał czemuś początek

grundareffekt

medgrundare

współzałożycielosoba mająca współudział w założeniu czegoś

Historia wyszukiwania