Svenska | Polska |
---|---|
djur [~et; pl. ~] substantiv | bydlak(potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) o mężczyźnie, implikując jego prymitywność, podłość, brak kultury zwierzę(biologia, biologiczny) organizm cudzożywny o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej; zwierzęta(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Animalia Linnaeus, takson w randze królestwa, obejmujące wielokomórkowe organizmy cudzożywne o komórkach eukariotycznych; |
djurens konung | |
djurisk [~t ~a] adjektiv | zwierzęcyadjective |
djurläkare | weterynaryjnyzwiązany z weterynarią |
djurpark [~en ~er] substantiv | zwierzyniecnoun |
djurplankton [~et; pl. ~] substantiv | zooplankton(zoologia, zoologiczny) ogół organizmów zwierzęcych wchodzących w skład planktonu; |
djurrätt [~en] substantiv | prawa zwierzątnoun |
alpmurmeldjur | świstak(zoologia, zoologiczny) gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych; |
björndjur | niesporczak(zoologia, zoologiczny) Tardigrada, typ bardzo małych zwierząt bezkręgowych; niesporczak(zoologia, zoologiczny) zwierzę tego typu (1.1) |
blötdjur [~et; pl. ~] substantiv | mięczak(zoologia, zoologiczny) bezkręgowe zwierzę wodne; mięczakinoun |
däggdjur [~et; pl. ~] substantiv | ssak(zoologia, zoologiczny) Mammalia, zwierzę z podtypu kręgowców żyworodnych, które po urodzeniu żywi się mlekiem matki; ssaki(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Mammalia, gromada zwierząt należących do kręgowców; |
fyrfotadjur [~et; pl. ~] substantiv | czworonógnoun |
gosedjur [~et; pl. ~] substantiv | maskotkanoun pluszaknoun |
groddjur [~et; pl. ~] substantiv | płaz(herpetologia, herpetologiczny) zwierzę z gromady kręgowców ziemnowodnych; |
handjur [~et; pl. ~] substantiv | samiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci męskiej |
hjortdjur [~et; pl. ~] substantiv | jeleniowatenoun |
hondjur [~et; pl. ~] substantiv | samica(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci żeńskiej |
husdjur [~et; pl. ~] substantiv | zwierzę domowenoun |
iberiskt lodjur | ryś iberyjski(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Lynx pardinus Temminck, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w enklawach na Półwyspie Iberyjskim; ryś iberyjski(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku ryś iberyjski (1.1) |
kattdjur [~et; pl. ~] substantiv | kot(zoologia, zoologiczny) Felis silvestris domesticus, zwierzę domowe; kotowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Felidae, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych; |
kloakdjur [~et; pl. ~] substantiv | stekowiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę, w którego budowie anatomicznej przewody moczowe i płciowe uchodzą do steku |
koralldjur [~et; pl. ~] substantiv | koral(biologia, biologiczny) koralowiec |
kräldjur [~et; pl. ~] substantiv | gad(herpetologia, herpetologiczny) zwierzę z gromady Reptilia, kręgowiec zmiennocieplny oddychający wyłącznie płucami; |
landmårddjur | kunowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Mustelidae G. Fischer, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych marder(wojskowość, wojskowy) niemiecki gąsienicowy bojowy wóz piechoty łasicowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Mustelidae G. Fischer, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych; |
leddjur [~et; pl. ~] substantiv | stawonóg(zoologia, zoologiczny) bezkręgowe zwierzę mające ciało zbudowane z segmentów oraz odnóża z połączonych stawami członów; |
lodjur [~et; pl. ~] substantiv | ryś(zoologia, zoologiczny) drapieżny, cętkowany kot z pędzelkami na końcach uszu; |
murmeldjur [~et; pl. ~] substantiv | świstak(zoologia, zoologiczny) gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych; |
myrpungdjur | mrówkożer(zoologia, zoologiczny) Myrmecobius Waterhouse, niewielki torbacz występujący w Australii; |
näbbdjur [~et; pl. ~] substantiv | dziobak(zoologia, zoologiczny) Ornithorhynchidae, stekowiec z rodziny dziobakowatych; |
nässeldjur [~et; pl. ~] substantiv | parzydełkowiecnoun |