Svensk-Polsk ordbok »

djur betyder på polska

SvenskaPolska
djur [~et; pl. ~] substantiv

bydlak(potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) o mężczyźnie, implikując jego prymitywność, podłość, brak kultury
noun

zwierzę(biologia, biologiczny) organizm cudzożywny o komórkach eukariotycznych, bez ściany komórkowej;
noun

zwierzęta(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Animalia Linnaeus, takson w randze królestwa, obejmujące wielokomórkowe organizmy cudzożywne o komórkach eukariotycznych;
noun

djurens konung

król zwierzątlew

djurisk [~t ~a] adjektiv

zwierzęcyadjective
związany ze zwierzęciem, pochodzący, otrzymywany ze zwierzęcia

djurläkare

weterynaryjnyzwiązany z weterynarią

djurpark [~en ~er] substantiv

zwierzyniecnoun
wyodrębniona część ogrodu przeznaczona dla zwierzyny łownej lub drapieżników, trzymanych dla polowań lub jako okazy do podziwiania

djurplankton [~et; pl. ~] substantiv

zooplankton(zoologia, zoologiczny) ogół organizmów zwierzęcych wchodzących w skład planktonu;
noun

djurrätt [~en] substantiv

prawa zwierzątnoun
idea, zgodnie z którą zwierzęta mają fundamentalne interesy, które powinny być uszanowane tak samo, jak w przypadku podstawowych, analogicznych interesów ludzi;

alpmurmeldjur

świstak(zoologia, zoologiczny) gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych;

björndjur

niesporczak(zoologia, zoologiczny) Tardigrada, typ bardzo małych zwierząt bezkręgowych;

niesporczak(zoologia, zoologiczny) zwierzę tego typu (1.1)

blötdjur [~et; pl. ~] substantiv

mięczak(zoologia, zoologiczny) bezkręgowe zwierzę wodne;
noun

mięczakinoun

däggdjur [~et; pl. ~] substantiv

ssak(zoologia, zoologiczny) Mammalia, zwierzę z podtypu kręgowców żyworodnych, które po urodzeniu żywi się mlekiem matki;
noun

ssaki(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Mammalia, gromada zwierząt należących do kręgowców;
noun

fyrfotadjur [~et; pl. ~] substantiv

czworonógnoun
zwierzę czworonożne

gosedjur [~et; pl. ~] substantiv

maskotkanoun

pluszaknoun

groddjur [~et; pl. ~] substantiv

płaz(herpetologia, herpetologiczny) zwierzę z gromady kręgowców ziemnowodnych;
noun

handjur [~et; pl. ~] substantiv

samiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci męskiej
noun

hjortdjur [~et; pl. ~] substantiv

jeleniowatenoun

hondjur [~et; pl. ~] substantiv

samica(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci żeńskiej
noun

husdjur [~et; pl. ~] substantiv

zwierzę domowenoun
zwierzę udomowione przez człowieka, trzymane w domu dla towarzystwa;

iberiskt lodjur

ryś iberyjski(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Lynx pardinus Temminck, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w enklawach na Półwyspie Iberyjskim;

ryś iberyjski(zoologia, zoologiczny) kot z gatunku ryś iberyjski (1.1)

kattdjur [~et; pl. ~] substantiv

kot(zoologia, zoologiczny) Felis silvestris domesticus, zwierzę domowe;
noun

kotowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Felidae, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych;
noun

kloakdjur [~et; pl. ~] substantiv

stekowiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę, w którego budowie anatomicznej przewody moczowe i płciowe uchodzą do steku
noun

koralldjur [~et; pl. ~] substantiv

koral(biologia, biologiczny) koralowiec
noun

kräldjur [~et; pl. ~] substantiv

gad(herpetologia, herpetologiczny) zwierzę z gromady Reptilia, kręgowiec zmiennocieplny oddychający wyłącznie płucami;
noun

landmårddjur

kunowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Mustelidae G. Fischer, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych

marder(wojskowość, wojskowy) niemiecki gąsienicowy bojowy wóz piechoty

łasicowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Mustelidae G. Fischer, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych;

leddjur [~et; pl. ~] substantiv

stawonóg(zoologia, zoologiczny) bezkręgowe zwierzę mające ciało zbudowane z segmentów oraz odnóża z połączonych stawami członów;
noun

lodjur [~et; pl. ~] substantiv

ryś(zoologia, zoologiczny) drapieżny, cętkowany kot z pędzelkami na końcach uszu;
noun

murmeldjur [~et; pl. ~] substantiv

świstak(zoologia, zoologiczny) gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych;
noun

myrpungdjur

mrówkożer(zoologia, zoologiczny) Myrmecobius Waterhouse, niewielki torbacz występujący w Australii;

näbbdjur [~et; pl. ~] substantiv

dziobak(zoologia, zoologiczny) Ornithorhynchidae, stekowiec z rodziny dziobakowatych;
noun

nässeldjur [~et; pl. ~] substantiv

parzydełkowiecnoun

12