brun betyder på polska
| Svenska | Polska |
|---|---|
| brun [~t ~a] adjektiv | brunatnyadjective brązowyadjective zbrązowiećadjective |
| brun glada | |
| brun hyena | hiena brunatna(zoologia, zoologiczny) Hyaena brunnea Thunberg, drapieżny ssak z podrodziny hien; |
| brun kärrhök | |
| brunaktig [~t ~a] adjektiv | brązowawyadjective |
| brunand [~en -änder] substantiv | głowienka(ornitologia, ornitologiczny) Aythya ferina, eurazjatycki ptak nurkujący; |
| brunbjörn [~en ~ar] substantiv | niedźwiedź brunatny(zoologia, zoologiczny) Ursus arctos Linnaeus, duży drapieżny ssak z rodziny niedźwiedziowatych; |
| brunch [~en ~er] substantiv | brunch(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) posiłek będący połączeniem śniadania i obiadu, jadany późnym rankiem lub wczesnym przedpołudniem, pierwotnie w niedzielę; |
| Brunei substantiv | Brunei(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji; |
| bruneier [~n; pl. ~] substantiv | Brunejczyknoun |
| bruneisk [~t ~a] adjektiv | brunejskiadjective |
| brunett [~en ~er] substantiv | brunetkanoun |
| brunfärga | brunatniećprzybierać barwę brunatną brązowiećnabierać barwy brązowej |
| brunhårig [~t ~a] adjektiv | brązowowłosyadjective szatynadjective szatynkaadjective |
| brunkol [~en el. ~et] substantiv | węgiel brunatny(geologia, geologiczny) skała osadowa pochodzenia organicznego roślinnego, pochodząca z okresu neogenu; węgiel brunatnynoun |
| brunn [~en ~ar] substantiv | studnianoun |
| brinna [brann, brunnit, brunnen brunnet brunna, pres. brinner] verb | nakręcać(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) nabierać coraz więcej zaangażowania emocjonalnego płonąćverb płonąćverb spłonąćverb |
| brunnssvängel | |
| Bruno | Brunonimię męskie; |
| brunskjorta [~n -skjortor] substantiv | brunatna koszula(potocznie, potoczny) (historia, historyczny, historycznie) członek SA, hitlerowskich Oddziałów Szturmowych NSDAP |
| brunsopp | podgrzybek(mikologia, mikologiczny) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) grzyb z rodziny borowikowatych z dawnego rodzaju Xerocomus; podgrzybek brunatny(systematyka) (mikologia, mikologiczny) Imleria badia, gatunek gatunek grzybów z rodziny borowikowatych; |
| brunst [~en] substantiv | rozpalaćnoun ruja(zoologia, zoologiczny) okres wzmożonego popędu płciowego u samic niektórych ssaków rykowisko(łowiectwo, łowiecki) czas godów u jeleni spiekota(meteorologia, meteorologiczny) dotkliwy upał przy dużym nasłonecznieniem |
| brunsttid [~en ~er] substantiv | cieczka(zoologia, zoologiczny) (weterynaria, weterynaryjny) (kynologia, kynologiczny) ruja u suki psowatych |
| bli brun | rumienićprzypiekać lub przysmażać na złocistobrązowo |
| gulbrun [~t ~a] adjektiv | opalonyadjective |
| ljusbrun [~t ~a] adjektiv | jasnobrązowyadjective |
| mörkbrun [~t ~a] adjektiv | ciemnobrązowyadjective |
