van w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| van [~t, ~a] adjektiv | nawykłyadjective przyzwyczajonyadjective |
| vana [~n vanor] substantiv | nawyk(psychologia, psychologiczny) nabyta skłonność do mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, wynikająca z częstego jej wykonywania, także: sama ta czynność; obyczajnoun prawo zwyczajowe(socjologia, socjologiczny) zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące; przyzwyczajenienoun wprawanoun zwyczajnoun |
| vanadin [~et] substantiv | wanad(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu V i liczbie atomowej 23; |
| Vancouver | Vancouver(geografia, geograficzny) miasto w Kanadzie; Vancouver(geografia, geograficzny) miasto w USA w stanie Waszyngton; |
| vandal [~en ~er] substantiv | wandalnoun |
| vandalism [~en] substantiv | wandalizmnoun |
| vandel [~n] substantiv | wychowanienoun zachowanienoun |
| vandra [~de ~t] verb | spacerowaćverb wędrowaćverb |
| vandra till Canossa | pójść do Canossybyć zmuszonym do ukorzenia się przed przeciwnikiem |
| vandrare [~n; pl. ~, best. pl. vandrarna] substantiv | wędrowiecnoun |
| vandring [~en ~ar] substantiv | spacernoun wędrówkanoun |
| vandringssägen [-sägnen -sägner] substantiv | miejska legendanoun |
| vanemässig [~t ~a] adjektiv | nałogowyadjective |
| vanetänkande [~t] substantiv | rutynanoun |
| vanfrejd [~en] substantiv | niesławanoun |
| vanfrejdad | niesławnyokryty niesławą, okryty hańbą |
| vanföreställning [~en ~ar] substantiv | urojenie(psychologia, psychologiczny) (medycyna, medyczny) objaw wytwórczy psychozy, zaburzenie treści myślenia polegające na nierzeczywistym osądzie, błędnym przekonaniu, niepodlegającym logicznej argumentacji |
| vanheder [~n] substantiv | wstyd(psychologia, psychologiczny) niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego; |
| vanhelga [~de ~t] verb | profanować(podniośle) popełniać profanację |
| vanilj [~en] substantiv | wanilia(botanika, botaniczny) rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny storczykowatych; |
| vanilj- | waniliowy(przymiotnik) od: wanilia |
| vaniljsocker [-sockret] substantiv | cukier waniliowy(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (cukiernictwo) mieszanka cukru z wanilią lub z ekstraktem waniliowym; |
| vanillin [~et] substantiv | wanilina(biochemia, biochemiczny) (spożywczy) aromatyczna substancja występująca w owocach wanilii, otrzymywana również syntetycznie; |
| vankelmod [~et] substantiv | chwiejnośćnoun |
| vanlig [~t ~a] adjektiv | generalnyadjective przyjętyadjective szeregowyadjective zwykłyadjective |
| vanlig näsbjörn | koati(zoologia, zoologiczny) południowoamerykański ssak o ruchliwym ryjku; |
| vanlig tumlare | morświn zwyczajny(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Phocoena phocoena Linnaeus, gatunek ssaka z rodziny morświnowatych; |
