słownik Szwedzko-Polski »

tjäna w języku polskim

SzwedzkiPolski
tjäna [~de ~t] verb

służyćverb
być czyimś sługą

służyćverb
być przeznaczonym do czegoś

zarabiaćverb
dostawać regularnie pieniądze za wykonywaną pracę

tjänare

sługa(dawniej, dawny) osoba, która usługuje

służebnyzwiązany ze służeniem, służbą

tjänare [~n; pl. ~, best. pl. tjänarna] substantiv

czołemnoun

serwusnoun

tjänare [~n; pl. ~, best. pl. tjänarna]

cześć(potocznie, potoczny) pozdrowienie, przywitanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych

tjänarinna [~n tjänarinnor] substantiv

służącanoun
osoba, która komuś służy, zajmuje się czyimś domem za wynagrodzenie;

avtjäna [~de ~t] verb

odsiadywaćverb
odbywać karę więzienia

posługiwaćverb
wykonywać za kogoś pracę

betjäna [~de ~t] verb

obsługiwaćverb
wykonywać usługi na rzecz kogoś lub na rzecz jakiegoś przedsięwzięcia

podaćverb
przekazać coś komuś do rąk

załatwiaćverb
obsługiwać kogoś

betjäna sig av

częstowaćkorzystać z poczęstunku

förtjäna [~de ~t] verb

zarabiaćverb
dostawać regularnie pieniądze za wykonywaną pracę

zasługiwaćverb
być godnym czegoś, mieć prawo do jakiejś wartości; zdobywać sobie prawo do czegoś zgodnie z tym, co się zrobiło

kammartjänare [~n; pl. ~, best. pl. -tjänarna] substantiv

pokojowiec(historia, historyczny, historycznie) służący dworski
noun

pokojowynoun
osoba odpowiedzialna za utrzymanie porządku w pokoju

ögontjänare [~n; pl. ~, best. pl. -tjänarna] substantiv

obłudniknoun
ktoś, kto jest nieszczery, fałszywy

↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek