tills w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| tills subjunktion | ażconjunction aż doconjunction dopókiconjunction pókiconjunction |
| tillsammans adverb | razem(o wielu elementach, osobach itp.) łącznie, równocześnie, wszyscy / wszystkie wraz(książkowy) razem, wspólnie (z kimś) |
| tillsammans med | wraz z(o osobach, obiektach) razem, wspólnie, łącznie z kimś / czymś |
| tillsats [~en ~er] substantiv | dodateknoun |
| tillsatsmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen] substantiv | domieszkanoun |
| tillskansa sig | przywłaszczaćzabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś zdobywaćodbierać przemocą |
| tillskott [~et; pl. ~] substantiv | uzupełnienienoun |
| tillskynda [~de ~t] verb | inicjowaćverb |
| tillskyndare [~n; pl. ~, best. pl. -skyndarna] substantiv | inicjatornoun |
| tillsluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb | zatykaćverb |
| tillströmning [~en ~ar] substantiv | napływnoun |
| tillstå [-stod, -stått, pres. -står] verb | przyznawaćverb przyznawaćverb zgadzaćverb |
| tillstånd [~et; pl. ~] substantiv | stannoun sytuacjanoun warunek(tylko w liczbie mnogiej) sytuacja zgodanoun |
| tillståndsfunktion | funkcja stanu(fizyka, fizyczny) funkcja zależna wyłącznie od stanu układu |
| tillsäga [-sade, -sagt, -sagd n. sagt, pres. -säger] verb | wzywaćverb |
| tillsägelse [~n ~r] substantiv | uwaganoun |
| tillsätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter] verb | dodawaćverb wyznaczaćverb |
| till sist adverb | ostatecznieadverb w końcuadverb wreszcieadverb |
| till skillnad från | w przeciwieństwie doprzeciwnie w porównaniu do czegoś, inaczej niż coś |
| till skillnad mot | w przeciwieństwie doprzeciwnie w porównaniu do czegoś, inaczej niż coś |
| till skänks | |
| till synes adverb | pozornieadverb |
| till syvende och sist | ostateczniewreszcie, w końcu w końcuostatecznie, wreszcie, nareszcie (najczęściej po długim czekaniu) |
| dittills adverb | dotądadverb uprzednioadverb |
