telefon w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| telefon [~en ~er] substantiv | telefon(telekomunikacja) (technologia, technika, techniczny) aparat umożliwiający prowadzenie rozmów; |
| telefon- | telefonicznywykonany za pomocą lub pośrednictwem telefonu |
| telefonapparat [~en ~er] substantiv | aparat telefoniczny(telekomunikacja) końcowe urządzenie łącza telefonicznego |
| telefonera [~de ~t] verb | telefonowaćverb |
| telefonförbindelse [~n ~r] substantiv | połączenienoun |
| telefonförsäljare [~n; pl. ~, best. pl. -försäljarna] substantiv | telemarketer(handel, handlowy) osoba oferująca sprzedaż czegoś poprzez środki telekomunikacji, najczęściej poprzez rozmowę telefoniczną |
| telefoni [~n] substantiv | telefonia(telekomunikacja) system odbioru i przesyłania na odległość dźwięków mowy za pomocą telefonów |
| telefonkatalog [~en ~er] substantiv | książka telefonicznanoun |
| telefonkiosk [~en ~er] substantiv | budka telefoniczna(telekomunikacja) niewielka, lekka budowla z aparatem telefonicznym, ustawiona w miejscu publicznym; |
| telefonledes adverb | telefonicznieadverb |
| telefonnummer [-numret; pl. ~, best. pl. -numren] substantiv | numer telefoniczny(telekomunikacja) ciąg cyfr identyfikujących abonenta telefonicznego numer telefonunoun |
| telefonpåringning [~en ~ar] substantiv | telefon(telekomunikacja) połączenie wykonane za pomocą aparatu (1.1) |
| telefonsamtal [~et; pl. ~] substantiv | telefon(telekomunikacja) połączenie wykonane za pomocą aparatu (1.1) |
| telefonsignal [~en ~er] substantiv | sygnałnoun |
| telefonsvarare [~n; pl. ~, best. pl. -svararna] substantiv | automatyczna sekretarka(telekomunikacja) oprogramowanie lub urządzenie odbierające połączenia telefoniczne i nagrywające ich treści |
| mobiltelefon [~en ~er] substantiv | telefon komórkowy(telekomunikacja) przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych; |
| porttelefon [~en ~er] substantiv | interkomnoun |
