talare w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| talare [~n; pl. ~, best. pl. talarna] substantiv | mówcanoun |
| buktalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv | brzuchomówca(książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu brzuchomówczyni(książkowy) forma żeńska od: brzuchomówca |
| engelsktalare | anglofon(książkowy) osoba mówiąca po angielsku |
| högtalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv | głośnik(technologia, technika, techniczny) urządzenie do wzmacniania dźwięku; do odtwarzania dźwięku zapisanego w postaci elektrycznej; |
| modermålstalare | native speakerosoba posługująca się danym językiem jako językiem ojczystym |
| neandertalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv | neandertalczyk(paleoantropologia, paleoantropologiczny) Homo neanderthalensis, wymarły gatunek z rodzaju człowiek (Homo) lub podgatunek człowieka rozumnego; neandertalski(dosłownie) związany z Neandertalem |
| skattebetalare [~n; pl. ~, best. pl. -betalarna] substantiv | podatniknoun |
