słownik Polsko-Szwedzki »
mówca w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| mówca noun człowiek wygłaszający mowę, dający przemówienie; ten, który zabiera głos podczas kongresu, zebrania | talare [~n; pl. ~, best. pl. talarna]substantiv |
| brzuchomówca (książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu | |
| brzuchomówca (książkowy) osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu noun | buktalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna]substantiv |
| krasomówca noun osoba, która potrafi pięknie przemawiać, po mistrzowsku włada słowem | orator [~n ~er ]substantiv |
| obmówca noun | belackare [~n; pl. ~, best. pl. belackarna]substantiv |
| rozmówca noun osoba, z którą się rozmawia, partner w rozmowie | interlokutör [~en ~er]substantiv samtalspartner [~n; pl. ~]substantiv |
