słownik Szwedzko-Polski »

tala w języku polskim

SzwedzkiPolski
fransktalande adjektiv

francuskojęzycznyadjective
posługujący się językiem francuskim

francuskojęzycznyadjective
taki, którego mieszkańcy posługują się językiem francuskim

högtalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv

głośnik(technologia, technika, techniczny) urządzenie do wzmacniania dźwięku; do odtwarzania dźwięku zapisanego w postaci elektrycznej;
noun

intala [~de ~t] verb

przekonywaćverb
zmieniać czyjś stosunek do czegoś przez wykazywanie pewnych racji, dowodzenie słuszności

katalan [~en ~er] substantiv

Katalończyknoun
osoba płci męskiej narodowości katalońskiej, mieszkaniec Katalonii

katalanska [~n katalanskor] substantiv

Katalonkanoun

kataloński(językoznawstwo, językoznawczy) język Katalonii;
noun

katalońskinoun
związany z Katalonią

modermålstalare

native speakerosoba posługująca się danym językiem jako językiem ojczystym

när man talar om trollen

o wilku mowawyrażenie używane, gdy osoba, o której mówimy, nagle się pojawia; zobacz też: o wilku mowa w Wikicytatach

När man talar om trollen så står de i farstun.

o wilku mowa a wilk tuż tuż

neandertalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna] substantiv

neandertalczyk(paleoantropologia, paleoantropologiczny) Homo neanderthalensis, wymarły gatunek z rodzaju człowiek (Homo) lub podgatunek człowieka rozumnego;
noun

neandertalski(dosłownie) związany z Neandertalem
noun

omtalad [-talat ~e] adjektiv

sławnyadjective
taki, który ma sławę, rozgłos; jest znany wielu osobom

överlåta [-lät, -låtit, -låten -låtet -låtna, pres. -låter] verb

powierzaćverb
zlecać komu sprawowanie określonej funkcji lub zrobienie czegoś

övertala [~de ~t] verb

przekonywaćverb
zmieniać czyjś stosunek do czegoś przez wykazywanie pewnych racji, dowodzenie słuszności

portalaxel

zwolnica

skattebetalare [~n; pl. ~, best. pl. -betalarna] substantiv

podatniknoun
osoba zobowiązana do płacenia podatków, osoba płacąca podatki

som att tala till en vägg

mówić jak do ścianymówić do kogoś, kto nie zwraca uwagi na to, co do niego mówimy lub nie przykłada żadnej wagi do naszych słów

stalagmit [~en ~er] substantiv

stalagmit(geologia, geologiczny) naciek jaskiniowy narastający od dna jaskini ku górze;
noun

stalaktit [~en ~er] substantiv

stalaktyt(geologia, geologiczny) naciek jaskiniowy w kształcie sopla, zwisający ze stropu jaskini;
noun

tilltala [~de ~t] verb

nagabywaćverb
zaczepiać przechodniów

pasowaćverb
przypadać do gustu

podobać sięverb
odpowiadać czyjemuś gustowi, wyczuciu estetycznemu, robić na kimś dobre wrażenie; wydawać się komuś sympatycznym

przypadać do gustuverb

zaczepiaćverb
zatrzymywać kogoś, podejmując relację

zwracać się do kogośverb

zwrócićverb
skierować do kogoś swoje słowa

underlåta [-lät, -låtit, -låten -låtet -låtna, pres. -låter] verb

poniechaćverb

rezygnowaćverb
odstępować od czegoś, zrzec się czegoś z własnej woli

zaniechaćverb
nie podjąć działania lub ulec rezygnacji

zaniedbaćverb

upplåta [-lät, -låtit, -låten -låtet -låtna, pres. -låter] verb

powierzaćverb
zlecać komu sprawowanie określonej funkcji lub zrobienie czegoś

uttala [~de ~t] verb

artykułowaćverb

rzec(książkowy) (przestarzałe, przestarzały) mówić, odzywać się, komunikować coś
verb

wymawiaćverb
wyrażać coś dźwiękowo, słownie

wyrażaćverb
opisywać ustnie lub pisemnie, dawać informację o czymś lub kimś; być wyrazem czegoś

uttala sig

wyrażaćformułować wyrażenie, wypowiadać się, mówić na jakiś temat

uttalande [~t ~n] substantiv

wypowiedźnoun
coś, co zostało powiedziane, wypowiedziane lub napisane

12