supa w języku polskim

Szwedzki	Polski
supa [söp, supit, supen supet supna, pres. super] verb	chlać(potocznie, potoczny) (pospolicie) pić, zwłaszcza alkohol verb pićverb pić (1.1) alkohol, również nałogowo
supare [~n; pl. ~, best. pl. suparna] substantiv	pijaknoun osoba nadużywająca alkoholu
insupa [-söp, -supit, -supen -supet -supna, pres. -super] verb	ciągnąćverb wchłaniać, wciągać coś wdychaćverb wciągać powietrze/wyziewy nosem lub ustami do płuc
vara lika goda kålsupare	jeden nie lepszy od drugiego wart Pac pałaca, a pałac Paca

Historia wyszukiwania