substantiv w języku polskim

Szwedzki	Polski
substantiv [~et; pl. ~] substantiv	rzeczownik(gramatyka) część mowy umożliwiająca rozróżnianie przedmiotów, osób, zwierząt, pojęć itp. poprzez nadanie im nazw lub imion; noun
substantivering [~en ~ar] substantiv	substantywizacja(językoznawstwo, językoznawczy) przejście jakiejś części mowy do kategorii rzeczowników, użycie innej części mowy w funkcji rzeczownikowej noun
verbalsubstantiv [~et; pl. ~] substantiv	rzeczownik odczasownikowynoun

Historia wyszukiwania