Szwedzki | Polski |
---|---|
stek | pieczeń(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z upieczonego mięsa (z wyjątkiem ryb) stek(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z kawałka mięsa krojonego w poprzek włókien mięśniowych lub ryby krojonej w poprzek kręgosłupa, zazwyczaj grillowany lub smażony w głębokim oleju; |
steka [stekte stekt] verb | smażyć(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) poddawać produkt żywnościowy działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go w roztopionym tłuszczu lub syropie w celu uczynienia go nadającym się do spożycia |
stekas | grzaćpodwyższać wysoko temperaturę czegoś |
stekgryta [~n -grytor] substantiv | brytfanna(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) płaskie naczynie do wypieków i pieczeni, czasem o owalnym kształcie, zwykle z przykrywką |
steklar | błonkoskrzydłe(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) rząd owadów obejmujący ponad 110 tysięcy gatunków występujących na całym świecie, oprócz rejonów polarnych; |
stekpanna [~n -pannor] substantiv | patelnianoun |
stekt | pieczony(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyrządzony / przyrządzany w procesie pieczenia smażony(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przygotowany do spożycia na gorącym tłuszczu |
stekt ägg | jajko sadzone(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jajko usmażone na patelni bez jego rozmącania, ze ściętym białkiem i półpłynnym żółtkiem |
stekta sparvar flyger ej i munnen | pieczone gołąbki nie lecą same do gąbkinic w życiu nie przychodzi bez trudu, bez działania |
biffstek [~en ~ar] substantiv | befsztyk(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) gruby plaster mięsa wołowego, zwykle z polędwicy lub rostbefu, smażony lub grillowany |
flankstek | bavette(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) stek wycinany z najlepszej części łaty wołowej łatajeden z elementów tuszy wołowej; |
kolecystektomi | cholecystektomia(medycyna, medyczny) zabieg wycięcia pęcherzyka żółciowego; |
mastektomi | mastektomia(medycyna, medyczny) chirurgiczne usunięcie piersi; |
mörkrumsteknik | ciemnia(fotografia) specjalne pomieszczenie do obróbki materiałów światłoczułych; |
tjänstekvinna [~n -kvinnor] substantiv | urzędniczkanoun |